allitereren

Dutch

Alternative forms

• allittereren

Etymology

Back-formation from alliteratie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɑ.li.təˈreːrə(n)/, /aː-/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: al‧li‧te‧re‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

allitereren

1. (intransitive) to alliterate

Conjugation

Conjugation of allitereren (weak)
infinitive	allitereren
past singular	allitereerde
past participle	geallitereerd
infinitive	allitereren
gerund	allitereren n
	present tense	past tense
1st person singular	allitereer	allitereerde
2nd person sing. (jij)	allitereert, allitereer2	allitereerde
2nd person sing. (u)	allitereert	allitereerde
2nd person sing. (gij)	allitereert	allitereerde
3rd person singular	allitereert	allitereerde
plural	allitereren	allitereerden
subjunctive sing.1	alliterere	allitereerde
subjunctive plur.1	allitereren	allitereerden
imperative sing.	allitereer
imperative plur.1	allitereert
participles	allitererend	geallitereerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.