akredytacyjny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From akredytacja +‎ -ny. First attested in 1936.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /a.krɛ.dɘ.taˈt͡sɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: a‧kre‧dy‧ta‧cyj‧ny

Adjective

[edit]

akredytacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) accreditation, accreditational
    komisja akredytacyjnaan accreditation/accreditational committee/board
    certyfikat akredytacyjnyan accreditation/accreditational certificate
    rada akredytacyjnaan accreditation/accreditational council/board
    kryteria akredytacyjneaccreditation/accreditational criteria
    procedura akredytacyjnaan accreditation/accreditational procedure
    karta akredytacyjnaan accreditation/accreditational charter
    list akredytacyjnyan accreditation/accreditational letter

Declension

[edit]
[edit]
verbs

References

[edit]
  1. ^ Nasze Życie : polski tygodnik ilustrowany[1], number R. 2, nr 5, 1936, page 3
  2. ^ akredytacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]