akompaniatorka
Jump to navigation
Jump to search
See also: akompaniatorką
Polish
[edit]Etymology
[edit]From akompaniator + -ka.
Pronunciation
[edit]- IPA(key): /a.kɔm.paɲ.jaˈtɔr.ka/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔrka
- Syllabification: a‧kom‧pan‧ia‧tor‧ka First attested in 1889.[1][2]
Noun
[edit]akompaniatorka f (male equivalent akompaniator)
- (music) female equivalent of akompaniator (“accompanist”) (the performer in music who takes the accompanying part)
- Hypernym: muzyczka
Declension
[edit]Declension of akompaniatorka
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | akompaniatorka | akompaniatorki |
genitive | akompaniatorki | akompaniatorek |
dative | akompaniatorce | akompaniatorkom |
accusative | akompaniatorkę | akompaniatorki |
instrumental | akompaniatorką | akompaniatorkami |
locative | akompaniatorce | akompaniatorkach |
vocative | akompaniatorko | akompaniatorki |
Related terms
[edit]noun
verbs
References
[edit]- ^ Tygodnik Illustrowany[1], number Seria 4, t.13, nr 329, 1889, page 247
- ^ akompaniatorka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
[edit]- akompaniatorka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- akompaniatorka in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “akompaniatorka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 18