akman

Turkish

Etymology

From ak (“white, clean”) +‎ -man.

Adjective

akman

1. chaste, pure

   Synonyms: iffetli, temiz, saf

2. (dialectal) neat, beautiful

   Synonyms: temiz, beyaz, güzel

3. (dialectal) old, elderly

   Synonym: ihtiyar

Declension

Predicative forms of akman

present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	akmanım	akman mıyım?
sen (you are)	akmansın	akman mısın?
o (he/she/it is)	akman / akmandır	akman mı?
biz (we are)	akmanız	akman mıyız?
siz (you are)	akmansınız	akman mısınız?
onlar (they are)	akman(lar)	akman(lar) mı?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	akmandım	akman mıydım?
sen (you were)	akmandın	akman mıydın?
o (he/she/it was)	akmandı	akman mıydı?
biz (we were)	akmandık	akman mıydık?
siz (you were)	akmandınız	akman mıydınız?
onlar (they were)	akmandılar	akman mıydılar?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	akmanmışım	akman mıymışım?
sen (you were)	akmanmışsın	akman mıymışsın?
o (he/she/it was)	akmanmış	akman mıymış?
biz (we were)	akmanmışız	akman mıymışız?
siz (you were)	akmanmışsınız	akman mıymışsınız?
onlar (they were)	akmanmışlar	akman mıymışlar?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	akmansam	akman mıysam?
sen (if you)	akmansan	akman mıysan?
o (if he/she/it)	akmansa	akman mıysa?
biz (if we)	akmansak	akman mıysak?
siz (if you)	akmansanız	akman mıysanız?
onlar (if they)	akmansalar	akman mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Noun

akman (definite accusative akmanı, plural akmanlar)

1. (dialectal) white-foreheaded cow

Declension

Declension of akman

singular plural nominative akman akmanlar definite accusative akmanı akmanları dative akmana akmanlara locative akmanda akmanlarda ablative akmandan akmanlardan genitive akmanın akmanların Possessive forms nominative singular plural 1st singular akmanım akmanlarım 2nd singular akmanın akmanların 3rd singular akmanı akmanları 1st plural akmanımız akmanlarımız 2nd plural akmanınız akmanlarınız 3rd plural akmanları akmanları definite accusative singular plural 1st singular akmanımı akmanlarımı 2nd singular akmanını akmanlarını 3rd singular akmanını akmanlarını 1st plural akmanımızı akmanlarımızı 2nd plural akmanınızı akmanlarınızı 3rd plural akmanlarını akmanlarını dative singular plural 1st singular akmanıma akmanlarıma 2nd singular akmanına akmanlarına 3rd singular akmanına akmanlarına 1st plural akmanımıza akmanlarımıza 2nd plural akmanınıza akmanlarınıza 3rd plural akmanlarına akmanlarına locative singular plural 1st singular akmanımda akmanlarımda 2nd singular akmanında akmanlarında 3rd singular akmanında akmanlarında 1st plural akmanımızda akmanlarımızda 2nd plural akmanınızda akmanlarınızda 3rd plural akmanlarında akmanlarında ablative singular plural 1st singular akmanımdan akmanlarımdan 2nd singular akmanından akmanlarından 3rd singular akmanından akmanlarından 1st plural akmanımızdan akmanlarımızdan 2nd plural akmanınızdan akmanlarınızdan 3rd plural akmanlarından akmanlarından genitive singular plural 1st singular akmanımın akmanlarımın 2nd singular akmanının akmanlarının 3rd singular akmanının akmanlarının 1st plural akmanımızın akmanlarımızın 2nd plural akmanınızın akmanlarınızın 3rd plural akmanlarının akmanlarının

References

• Çağbayır, Yaşar (2007) “akman”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 175