aitheantóir

Irish

Etymology

From aithin (“know, recognize, identify; acknowledge; distinguish; perceive”, verb) +‎ -tóir (agent noun suffix).

Noun

aitheantóir m (genitive singular aitheantóra, nominative plural aitheantóirí)

1. recognizer; diagnostician

Declension

Declension of aitheantóir (third declension)

bare forms case singular plural nominative aitheantóir aitheantóirí vocative a aitheantóir a aitheantóirí genitive aitheantóra aitheantóirí dative aitheantóir aitheantóirí forms with the definite article case singular plural nominative an t-aitheantóir na haitheantóirí genitive an aitheantóra na n-aitheantóirí dative leis an aitheantóir don aitheantóir leis na haitheantóirí

Mutation

Mutated forms of aitheantóir

radical	eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
aitheantóir	n-aitheantóir	haitheantóir	not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “aitheantóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN