afweten
Appearance
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]afweten
- to be knowledgeable [with van ‘about’]
Conjugation
[edit]Conjugation of afweten (preterite-present, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afweten | |||
past singular | wist af | |||
past participle | afgeweten | |||
infinitive | afweten | |||
gerund | afweten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | weet af | wist af | afweet | afwist |
2nd person sing. (jij) | weet af | wist af | afweet | afwist |
2nd person sing. (u) | weet af | wist af | afweet | afwist |
2nd person sing. (gij) | weet af | wist af | afweet | afwist |
3rd person singular | weet af | wist af | afweet | afwist |
plural | weten af | wisten af | afweten | afwisten |
subjunctive sing.1 | wete af | wiste af | afwete | afwiste |
subjunctive plur.1 | weten af | wisten af | afweten | afwisten |
imperative sing. | weet af | |||
imperative plur.1 | weet af | |||
participles | afwetend | afgeweten | ||
1) Archaic. |