afhankelijk

Dutch

Etymology

From afhangen (“depend”) +‎ -e- +‎ -lijk (“-ly”), influenced by French dépendant. Cf. German abhängig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɑfˈɦɑŋ.kə.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: af‧han‧ke‧lijk

Adjective

afhankelijk (comparative afhankelijker, superlative afhankelijkst)

1. dependent (on other for help or support)

   Grootmoeder is afhankelijk van onze hulp om alleen te kunnen wonen.

   Grandma is dependent on our help to be able to live alone.

2. depending (on circumstances in order to become determined)
   • 2008, Sander Pientka, Translation of Gwenview documentation‎^[1]:

     Deze knop kan zowel het onderschrift “Zijbalk tonen” als “Zijbalk verbergen” hebben, afhankelijk van de status van de zijbalk.

     Note that the option will appear as either “Show Sidebar” or “Hide Sidebar”, depending on whether the sidebar is currently shown.

Usage notes

• Usually followed by van (“from”).

Declension

Declension of afhankelijk
uninflected	afhankelijk
inflected	afhankelijke
comparative	afhankelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		afhankelijk	afhankelijker	het afhankelijkst het afhankelijkste
indefinite	m./f. sing.	afhankelijke	afhankelijkere	afhankelijkste
	n. sing.	afhankelijk	afhankelijker	afhankelijkste
	plural	afhankelijke	afhankelijkere	afhankelijkste
definite		afhankelijke	afhankelijkere	afhankelijkste
partitive		afhankelijks	afhankelijkers	—

Antonyms

• onafhankelijk

Derived terms

• afhankelijkheid
• onafhankelijk

Descendants

• Afrikaans: afhanklik