afak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish آفاق, from Arabic آفَاق (ʔāfāq), plural of أُفُق (ʔufuq).

Noun

afak (definite accusative afakı, plural afaklar)

1. (obsolete) horizons

Declension

Declension of afak

singular plural nominative afak afaklar definite accusative afakı afakları dative afaka afaklara locative afakta afaklarda ablative afaktan afaklardan genitive afakın afakların Possessive forms nominative singular plural 1st singular afakım afaklarım 2nd singular afakın afakların 3rd singular afakı afakları 1st plural afakımız afaklarımız 2nd plural afakınız afaklarınız 3rd plural afakları afakları definite accusative singular plural 1st singular afakımı afaklarımı 2nd singular afakını afaklarını 3rd singular afakını afaklarını 1st plural afakımızı afaklarımızı 2nd plural afakınızı afaklarınızı 3rd plural afaklarını afaklarını dative singular plural 1st singular afakıma afaklarıma 2nd singular afakına afaklarına 3rd singular afakına afaklarına 1st plural afakımıza afaklarımıza 2nd plural afakınıza afaklarınıza 3rd plural afaklarına afaklarına locative singular plural 1st singular afakımda afaklarımda 2nd singular afakında afaklarında 3rd singular afakında afaklarında 1st plural afakımızda afaklarımızda 2nd plural afakınızda afaklarınızda 3rd plural afaklarında afaklarında ablative singular plural 1st singular afakımdan afaklarımdan 2nd singular afakından afaklarından 3rd singular afakından afaklarından 1st plural afakımızdan afaklarımızdan 2nd plural afakınızdan afaklarınızdan 3rd plural afaklarından afaklarından genitive singular plural 1st singular afakımın afaklarımın 2nd singular afakının afaklarının 3rd singular afakının afaklarının 1st plural afakımızın afaklarımızın 2nd plural afakınızın afaklarınızın 3rd plural afaklarının afaklarının

References

• “afak”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu