Jump to content

adiektyw

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Latin adiectīvum. First attested in 1700.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /aˈdjɛk.tɘf/
  • Rhymes: -ɛktɘf
  • Syllabification: a‧diek‧tyw

Noun

[edit]

adiektyw m inan

  1. (uncommon, grammar) adjective (a word that modifies a noun or noun phrase or describes a noun’s referent)
    Synonym: przymiotnik

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjectives
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ Krystyna Siekierska (17.06.2020) “ADIEKTYW”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

[edit]
  • adiektyw in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego