aczkoli

Old Polish

Etymology

From acz. (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /at͡ʃʲkɔlʲi/
• IPA^(key): (15^th CE) /at͡ʃʲkɔlʲi/

Conjunction

aczkoli

1. (attested in Masovia) contrastive conjunction; although
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 28:

     Aczkoly nyekthorich czassow *przeczyow rozvmv bylo dzirzano a chowano (verum quamvis aliquibus temporibus contra rationem fuerit observatum), ysz thacy slostnyczy... wyzwalyaany biwaly, a szakoosz (tamen)... wstawyami, abi pozwani o... grzesznee vczynky powynny bily othpowyedacz

     [Aczkoli niektorych czasow przeciwo rozumu było dzirżano a chowano (verum quamvis aliquibus temporibus contra rationem fuerit observatum), iż tacy złostnicy... wyzwalani bywali, a wszakoż (tamen)... ustawiamy, aby pozwani o... grzeszne uczynki powinni byli otpowiedać]

2. permissive adverbial; although
   • 1930 [c. 1455], “II Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 6, 39:

     Odpuscz lyvdu twemu, aczkoly grzesznemv (quamvis peccator)

     [Odpuść ludu twemu, aczkoli grzesznemu (quamvis peccator)]

Descendants

• Polish: aczkoli

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “aczkoli”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish aczkoli.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /at͡ʂˈkɔ.li/

• (Middle Polish) IPA^(key): /at͡ʂˈkɔ.li/

• Rhymes: -ɔli
• Syllabification: acz‧ko‧li

Conjunction

aczkoli

1. (obsolete) contrastive conjunction; although
2. (obsolete) permissive adverbial; although

Related terms

conjunctions/particles

• acz
• (Middle Polish) aczci
• (Middle Polish) aczej
• (Middle Polish) aczkolek
• (Middle Polish) aczkolwie
• aczkolwiek
• (Middle Polish) aczkolwiekci
• (Middle Polish) aczkolwiekciem

 

Further reading

• aczkoli in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “aczkoli”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “aczkoli”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “aczkoli”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “aczkoli”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 6