achterdochtig

Dutch

Etymology

From achterdocht (“suspicion; mistrust”) +‎ -ig (“-y”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɑx.tərˈdɔx.təx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ach‧ter‧doch‧tig
• Rhymes: -ɔxtəx

Adjective

achterdochtig (comparative achterdochtiger, superlative achterdochtigst)

1. suspicious

Declension

Declension of achterdochtig
uninflected	achterdochtig
inflected	achterdochtige
comparative	achterdochtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		achterdochtig	achterdochtiger	het achterdochtigst het achterdochtigste
indefinite	m./f. sing.	achterdochtige	achterdochtigere	achterdochtigste
	n. sing.	achterdochtig	achterdochtiger	achterdochtigste
	plural	achterdochtige	achterdochtigere	achterdochtigste
definite		achterdochtige	achterdochtigere	achterdochtigste
partitive		achterdochtigs	achterdochtigers	—