abszlusować

Polish

Etymology

From abszlus +‎ -ować. First attested in 1814.

Pronunciation

• IPA^(key): /ap.ʂluˈsɔ.vat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: ab‧szlu‧so‧wać

Verb

abszlusować impf

1. (transitive, obsolete, accounting) to close, to terminate, to finish

   Synonyms: zamykać, zawierać

   abszlusować księgę ― to terminate a book

   abszlusować rachunek bieżący ― to terminate a current contract

Conjugation

Conjugation of abszlusować impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		abszlusować
present tense	1st	abszlusuję			abszlusujemy
	2nd	abszlusujesz			abszlusujecie
	3rd	abszlusuje			abszlusują
	impersonal	abszlusuje się
past tense	1st	abszlusowałem, -(e)m abszlusował	abszlusowałam, -(e)m abszlusowała	abszlusowałom, -(e)m abszlusowało	abszlusowaliśmy, -(e)śmy abszlusowali	abszlusowałyśmy, -(e)śmy abszlusowały
	2nd	abszlusowałeś, -(e)ś abszlusował	abszlusowałaś, -(e)ś abszlusowała	abszlusowałoś, -(e)ś abszlusowało	abszlusowaliście, -(e)ście abszlusowali	abszlusowałyście, -(e)ście abszlusowały
	3rd	abszlusował	abszlusowała	abszlusowało	abszlusowali	abszlusowały
	impersonal	abszlusowano
future tense	1st	będę abszlusował, będę abszlusować	będę abszlusowała, będę abszlusować	będę abszlusowało, będę abszlusować	będziemy abszlusowali, będziemy abszlusować	będziemy abszlusowały, będziemy abszlusować
	2nd	będziesz abszlusował, będziesz abszlusować	będziesz abszlusowała, będziesz abszlusować	będziesz abszlusowało, będziesz abszlusować	będziecie abszlusowali, będziecie abszlusować	będziecie abszlusowały, będziecie abszlusować
	3rd	będzie abszlusował, będzie abszlusować	będzie abszlusowała, będzie abszlusować	będzie abszlusowało, będzie abszlusować	będą abszlusowali, będą abszlusować	będą abszlusowały, będą abszlusować
	impersonal	będzie abszlusować się
conditional	1st	abszlusowałbym, bym abszlusował	abszlusowałabym, bym abszlusowała	abszlusowałobym, bym abszlusowało	abszlusowalibyśmy, byśmy abszlusowali	abszlusowałybyśmy, byśmy abszlusowały
	2nd	abszlusowałbyś, byś abszlusował	abszlusowałabyś, byś abszlusowała	abszlusowałobyś, byś abszlusowało	abszlusowalibyście, byście abszlusowali	abszlusowałybyście, byście abszlusowały
	3rd	abszlusowałby, by abszlusował	abszlusowałaby, by abszlusowała	abszlusowałoby, by abszlusowało	abszlusowaliby, by abszlusowali	abszlusowałyby, by abszlusowały
	impersonal	abszlusowano by
imperative	1st	niech abszlusuję			abszlusujmy
	2nd	abszlusuj			abszlusujcie
	3rd	niech abszlusuje			niech abszlusują
active adjectival participle		abszlusujący	abszlusująca	abszlusujące	abszlusujący	abszlusujące
passive adjectival participle		abszlusowany	abszlusowana	abszlusowane	abszlusowani	abszlusowane
contemporary adverbial participle		abszlusując
verbal noun		abszlusowanie

Related terms

noun

• (obsolete) abszlus

Further reading

• Aleksander Zdanowicz (1861) “abszlusować”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abszlusować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 5