Jump to content

abdiki

From Wiktionary, the free dictionary

Esperanto

[edit]

Etymology

[edit]

From English abdicate, French abdiquer, Italian abdicare, Polish abdykować, all from Latin abdicare. Compare Interlingua abdicar.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [abˈdiki]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iki
  • Hyphenation: ab‧di‧ki

Verb

[edit]

abdiki (present abdikas, past abdikis, future abdikos, conditional abdikus, volitive abdiku)

  1. (transitive, law) to abdicate (To surrender, renounce or relinquish, as sovereign power, to withdraw definitely from filling or exercising, as a high office, station, dignity)

Conjugation

[edit]
Conjugation of abdiki
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense abdikas abdikis abdikos
active participle abdikanta abdikantaj abdikinta abdikintaj abdikonta abdikontaj
acc. abdikantan abdikantajn abdikintan abdikintajn abdikontan abdikontajn
passive participle abdikata abdikataj abdikita abdikitaj abdikota abdikotaj
acc. abdikatan abdikatajn abdikitan abdikitajn abdikotan abdikotajn
nominal active participle abdikanto abdikantoj abdikinto abdikintoj abdikonto abdikontoj
acc. abdikanton abdikantojn abdikinton abdikintojn abdikonton abdikontojn
nominal passive participle abdikato abdikatoj abdikito abdikitoj abdikoto abdikotoj
acc. abdikaton abdikatojn abdikiton abdikitojn abdikoton abdikotojn
adverbial active participle abdikante abdikinte abdikonte
adverbial passive participle abdikate abdikite abdikote
infinitive abdiki imperative abdiku conditional abdikus

Derived terms

[edit]
(nouns):

Descendants

[edit]
  • Ido: abdikar

References

[edit]