aanstotelijk
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From aanstoten + -e- + -lijk.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]aanstotelijk (comparative aanstotelijker, superlative aanstotelijkst)
- offensive
- Synonym: aanstootgevend
Declension
[edit]| Declension of aanstotelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | aanstotelijk | |||
| inflected | aanstotelijke | |||
| comparative | aanstotelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | aanstotelijk | aanstotelijker | het aanstotelijkst het aanstotelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | aanstotelijke | aanstotelijkere | aanstotelijkste |
| n. sing. | aanstotelijk | aanstotelijker | aanstotelijkste | |
| plural | aanstotelijke | aanstotelijkere | aanstotelijkste | |
| definite | aanstotelijke | aanstotelijkere | aanstotelijkste | |
| partitive | aanstotelijks | aanstotelijkers | — | |