aansmelten

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ smelten.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌsmɛl.tə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧smel‧ten

Verb

aansmelten

1. (ergative) to melt together, to fuse together

Conjugation

Conjugation of aansmelten (strong class 3b, separable)
infinitive	aansmelten
past singular	smolt aan
past participle	aangesmolten
infinitive	aansmelten
gerund	aansmelten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	smelt aan	smolt aan	aansmelt	aansmolt
2nd person sing. (jij)	smelt aan	smolt aan	aansmelt	aansmolt
2nd person sing. (u)	smelt aan	smolt aan	aansmelt	aansmolt
2nd person sing. (gij)	smelt aan	smolt aan	aansmelt	aansmolt
3rd person singular	smelt aan	smolt aan	aansmelt	aansmolt
plural	smelten aan	smolten aan	aansmelten	aansmolten
subjunctive sing.1	smelte aan	smolte aan	aansmelte	aansmolte
subjunctive plur.1	smelten aan	smolten aan	aansmelten	aansmolten
imperative sing.	smelt aan
imperative plur.1	smelt aan
participles	aansmeltend	aangesmolten
1) Archaic.