aanfruiten

Dutch

Etymology

From aan +‎ fruiten.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

aanfruiten

1. (ergative) Synonym of fruiten (“to fry in boiling fat, generally said of vegetables”)

Conjugation

Conjugation of aanfruiten (weak, separable)
infinitive	aanfruiten
past singular	fruitte aan
past participle	aangefruit
infinitive	aanfruiten
gerund	aanfruiten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	fruit aan	fruitte aan	aanfruit	aanfruitte
2nd person sing. (jij)	fruit aan	fruitte aan	aanfruit	aanfruitte
2nd person sing. (u)	fruit aan	fruitte aan	aanfruit	aanfruitte
2nd person sing. (gij)	fruit aan	fruitte aan	aanfruit	aanfruitte
3rd person singular	fruit aan	fruitte aan	aanfruit	aanfruitte
plural	fruiten aan	fruitten aan	aanfruiten	aanfruitten
subjunctive sing.1	fruite aan	fruitte aan	aanfruite	aanfruitte
subjunctive plur.1	fruiten aan	fruitten aan	aanfruiten	aanfruitten
imperative sing.	fruit aan
imperative plur.1	fruit aan
participles	aanfruitend	aangefruit
1) Archaic.