Sincan

Turkish

Sincan ilçesi

Pronunciation

• IPA^(key): /sin.d͡ʒan/

Etymology 1

From Ottoman Turkish سنجان, equivalent to sin (“grave”) +‎ can (“soul”)

Proper noun

Sincan

1. A district of Ankara, Turkey

Declension

Declension of Sincan

	singular	plural
nominative	Sincan	Sincanlar
accusative	Sincan'ı	Sincanları
dative	Sincan'a	Sincanlara
locative	Sincan'da	Sincanlarda
ablative	Sincan'dan	Sincanlardan
genitive	Sincan'ın	Sincanların

Possessive forms of Sincan

	singular	plural
benim (my)	Sincan'ım	Sincanlarım Sincan'larım
senin (your)	Sincan'ın	Sincanların Sincan'ların
onun (his/her/its)	Sincan'ı	Sincanları Sincan'ları
bizim (our)	Sincan'ımız	Sincanlarımız Sincan'larımız
sizin (your)	Sincan'ınız	Sincanlarınız Sincan'larınız
onların (their)	Sincan'ı Sincanları Sincan'ları	Sincanları Sincan'ları

Derived terms

• Sincanlı

Etymology 2

From Chinese 新疆 (Xīnjiāng).

Proper noun

Sincan

1. Xinjiang (a Uygur autonomous region and former province in far western China; capital: Ürümqi)