Sabir

See also: sabir and sabır

English

Etymology 1

From Sabir sabir (“know”), in Molière's Le bourgeois gentilhomme, probably from Spanish saber, ultimately from Latin sapere.

Alternative forms

• sabir

Pronunciation

• (US) IPA^(key): /sɑˈbiɹ/, /sɑˈbiə/
• (UK) IPA^(key): /səˈbɪə/
• Rhymes: -ɪə(ɹ)

Proper noun

Sabir

1. (historical) An Italian-based pidgin language used as the lingua franca of Mediterranean trade from roughly the 11th to the 19th centuries.

Synonyms

• Lingua Franca, lingua franca
• Mediterranean Lingua Franca, Mediterranean lingua franca

See also

• Wiktionary's coverage of Sabir terms

Etymology 2

Possibly a native Turkic formation; see Sabir. Cognate to Greek Σαβίνος (Savínos), Σάβιροι (Sáviroi).

Alternative forms

• Savir

Noun

Sabir (plural Sabirs)

2. (historical) A member of a (possibly Turkic) people or tribe who lived around the Caspian before the arrival of the Avars.

Proper noun

Sabir

1. The (probably Turkic) language spoken by these people.
   • 2007, Peter B. Golden, Haggai Ben-Shammai, András Róna-Tas, The World of the Khazars: New Perspectives, part 8, volume 17, page 14:

     […] could hardly be anything else but Hungarian. Beyond the Hungarian presence in this polyglot state, there were, he suggested, speakers of Bulğar Turkic, Türk and Sabir (which he viewed as Common Turkic) and various other tongues.

Etymology 3

Ultimately from Arabic صَابِر (ṣābir).

Proper noun

Sabir

1. A male given name from Arabic.

Etymology 4

Proper noun

Sabir

1. A surname.

Etymology 5

From Azerbaijani Sabir or Səbir.

Proper noun

Sabir

1. Any of several places in Azerbaijan.

Anagrams

• Bairs, Särbi, abris, baris, rabis

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		Сабир
Abjad		صابر

Etymology

From Arabic صَابِر (ṣābir).

Proper noun

Sabir

1. a male given name from Arabic

Declension

Declension of Sabir
	singular	plural
nominative	Sabir	Sabirlər
definite accusative	Sabiri	Sabirləri
dative	Sabirə	Sabirlərə
locative	Sabirdə	Sabirlərdə
ablative	Sabirdən	Sabirlərdən
definite genitive	Sabirin	Sabirlərin

Possessive forms of Sabir
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	Sabirim	Sabirlərim
sənin (“your”)	Sabirin	Sabirlərin
onun (“his/her/its”)	Sabiri	Sabirləri
bizim (“our”)	Sabirimiz	Sabirlərimiz
sizin (“your”)	Sabiriniz	Sabirləriniz
onların (“their”)	Sabiri or Sabirləri	Sabirləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	Sabirimi	Sabirlərimi
sənin (“your”)	Sabirini	Sabirlərini
onun (“his/her/its”)	Sabirini	Sabirlərini
bizim (“our”)	Sabirimizi	Sabirlərimizi
sizin (“your”)	Sabirinizi	Sabirlərinizi
onların (“their”)	Sabirini or Sabirlərini	Sabirlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	Sabirimə	Sabirlərimə
sənin (“your”)	Sabirinə	Sabirlərinə
onun (“his/her/its”)	Sabirinə	Sabirlərinə
bizim (“our”)	Sabirimizə	Sabirlərimizə
sizin (“your”)	Sabirinizə	Sabirlərinizə
onların (“their”)	Sabirinə or Sabirlərinə	Sabirlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	Sabirimdə	Sabirlərimdə
sənin (“your”)	Sabirində	Sabirlərində
onun (“his/her/its”)	Sabirində	Sabirlərində
bizim (“our”)	Sabirimizdə	Sabirlərimizdə
sizin (“your”)	Sabirinizdə	Sabirlərinizdə
onların (“their”)	Sabirində or Sabirlərində	Sabirlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	Sabirimdən	Sabirlərimdən
sənin (“your”)	Sabirindən	Sabirlərindən
onun (“his/her/its”)	Sabirindən	Sabirlərindən
bizim (“our”)	Sabirimizdən	Sabirlərimizdən
sizin (“your”)	Sabirinizdən	Sabirlərinizdən
onların (“their”)	Sabirindən or Sabirlərindən	Sabirlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	Sabirimin	Sabirlərimin
sənin (“your”)	Sabirinin	Sabirlərinin
onun (“his/her/its”)	Sabirinin	Sabirlərinin
bizim (“our”)	Sabirimizin	Sabirlərimizin
sizin (“your”)	Sabirinizin	Sabirlərinizin
onların (“their”)	Sabirinin or Sabirlərinin	Sabirlərinin

Turkish

Etymology

From Arabic صَابِر (ṣābir)

Proper noun

Sabir

1. a male given name from Arabic