Rzym

Old Polish

Etymology

Borrowed from Old Czech Řím.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /r̝iːm/
• IPA^(key): (15^th CE) /r̝im/

Proper noun

Rzym m animacy unattested

1. (attested in Silesia) Rome
   • 1449, Gałka Jędrzej z Dobczyna (Dobszyna), Pieśń o Wiklefie‎^[1], Głogówek, line 45:

     Lassota szą trudzil..., by cessarzem ludzil, ... Rzim na niem wyludzil

     [Lasota się trudził..., by cesarzem łudził, ... Rzym na niem wyłudził]

Descendants

• Polish: Rzym

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “Rzym”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Rzym

Etymology

Inherited from Old Polish Rzym. For similar religious borrowings, compare Żyd (“Jew”), krzyż (“cross”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈʐɘm/

• (Middle Polish) IPA^(key): (16^th c.) /r̝ɨm/, (17^th–18^th c.) /ʐɨm/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘm
• Syllabification: Rzym

Proper noun

Rzym m inan

1. Rome (the capital city of Italy)

   Synonym: Wieczne Miasto

2. (Ancient Rome, historical) Roman Empire (an ancient empire)

   Synonym: Cesarstwo Rzymskie

Declension

Declension of Rzym

	singular
nominative	Rzym
genitive	Rzymu
dative	Rzymowi
accusative	Rzym
instrumental	Rzymem
locative	Rzymie
vocative	Rzymie

Derived terms

adjective

• rzymski

 

nouns

• rzymianin
• Rzymianin
• rzymianka
• Rzymianka

 

Related terms

noun

• rzymskość

 

Further reading

• Rzym in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Rzym in Polish dictionaries at PWN