Foça

See also: foca, focă, and FOCA

Turkish

Foça ilçesi

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish فوچه (foça), from Ancient Greek Φώκαια (Phṓkaia).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɸo.tʃʰa/

Proper noun

Foça

1. A district of İzmir, Turkey

Declension

    declension of Foça

	singular	plural
nominative	Foça	Foçalar / Foça'lar
accusative	Foça'yı	Foçaları / Foça'ları
dative	Foça'ya	Foçalara / Foça'lara
locative	Foça'da	Foçalarda / Foça'larda
ablative	Foça'dan	Foçalardan / Foça'lardan
genitive	Foça'nın	Foçaların / Foça'ların

    possessive of Foça

	singular	plural
benim (my)	Foça'm	Foçalarım / Foça'larım
senin (your)	Foça'n	Foçaların / Foça'ların
onun (his/her/its)	Foça'sı	Foçaları / Foça'ları
bizim (our)	Foça'mız	Foçalarımız / Foça'larımız
sizin (your)	Foça'nız	Foçalarınız / Foça'larınız
onların (their)	Foça'sı / Foçaları / Foça'ları	Foçaları / Foça'ları

Derived terms

• Foçalı