Nec minus extendi brume contingit ad arcus // Oppositos noctes, totoque rotabitur anno // Una una cum nocte dies. ubi meta videnti // Sternitur equator et mundi figitur axe // Indeclive ceniz, mediique est nulla diei // Linea vel quevis, situi cuicumque diurnam // Partitura moram, Boree quia subiacet; illa // In longum regio non tenditur, omnibus ipsa // Lacior, occiduis numquam decurritur astris.
ante 1364, Ranulphus Higden Cestrensis (author), Churchill Babington (editor), Historia Polychronica in Polychronicon Ranulphi Higden monachi Cestrensis; Together with the English translations of John Trevisa and of an unknown writer of the fifteenth century, volume II (1869), book II, chapter i: “Prologus Libri Secundi”, pages 176–178:
Et primo quidem quamvis humani corporis longitudo quæ est a planta pedis usque ad verticem capitis sexies sit major ejus latitudine quæ est a crate lateris ad cratem, et etiam decies major ejus altitudine quæ est a dorso usque ad ventrem: veruntamen secundum Plinium, libro septimo, capitulo octavodecimo, quanta est distantia inter cenit capitis nostri ad oppositum punctum in cœlo, tanta est ab oriente in occidentem, sic fit in corpore humano; quod quantum est homini spatium a vestigio ad verticem, tantum est homini spatium extensis manibus inter extrema longissimorum digitorum.
