-πλάσιος

Greek

Suffix

-πλάσιος • (-plásios) m

1. Used to form a reproductive numeral (adjective) from a cardinal number.

   τρία (tría, “three”) → τριπλάσιος (triplásios, “triple”)

   δώδεκα (dódeka, “twelve”) → δωδεκαπλάσιος (dodekaplásios)

   είκοσι (eíkosi, “twenty”) → εικοσαπλάσιος (eikosaplásios)

Declension

Declension of -πλάσιος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	-πλάσιος (-plásios)	-πλάσια (-plásia)	-πλάσιο (-plásio)		-πλάσιοι (-plásioi)	-πλάσιες (-plásies)	-πλάσια (-plásia)
genitive	-πλάσιου (-plásiou)	-πλάσιας (-plásias)	-πλάσιου (-plásiou)		-πλάσιων (-plásion)	-πλάσιων (-plásion)	-πλάσιων (-plásion)
accusative	-πλάσιο (-plásio)	-πλάσια (-plásia)	-πλάσιο (-plásio)		-πλάσιους (-plásious)	-πλάσιες (-plásies)	-πλάσια (-plásia)
vocative	-πλάσιε (-plásie)	-πλάσια (-plásia)	-πλάσιο (-plásio)		-πλάσιοι (-plásioi)	-πλάσιες (-plásies)	-πλάσια (-plásia)

Notes: with some nouns the genitive plural form -πλασίων is used (eg with διπλάσιος).

Derived terms

see: Category:Greek terms suffixed with -πλάσιος

See also

• -απλός (-aplós)
• -πλός (-plós)