吹口琴
Appearance
Chinese
[edit]to blow; blast; puff to blow; blast; puff; boast; brag; end in failure |
harmonica; mouth organ | ||
---|---|---|---|
trad. (吹口琴) | 吹 | 口琴 | |
simp. #(吹口琴) | 吹 | 口琴 |
Pronunciation
[edit]- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin:
- Zhuyin: ㄔㄨㄟ ㄎㄡˇ ㄑㄧㄣˊ
- Tongyong Pinyin: chuei kǒucín
- Wade–Giles: chʻui1 kʻou3-chʻin2
- Yale: chwēi kǒu-chín
- Gwoyeu Romatzyh: chuei koouchyn
- Palladius: чуй коуцинь (čuj koucinʹ)
- Sinological IPA (key): /ʈ͡ʂʰu̯eɪ̯⁵⁵ kʰoʊ̯²¹⁴⁻²¹ t͡ɕʰin³⁵/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: ceoi1 hau2 kam4
- Yale: chēui háu kàhm
- Cantonese Pinyin: tsoey1 hau2 kam4
- Guangdong Romanization: cêu1 heo2 kem4
- Sinological IPA (key): /t͡sʰɵy̯⁵⁵ hɐu̯³⁵ kʰɐm²¹/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
Verb
[edit]吹⫽口琴 (verb-object)