ὑπόσχεσις
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From ὑπισχνέομαι (hupiskhnéomai) + -σις (-sis).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /hy.pós.kʰe.sis/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /(h)yˈpos.kʰe.sis/
- (4th CE Koine) IPA(key): /yˈpos.çe.sis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /yˈpos.çe.sis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /iˈpos.çe.sis/
Noun
[edit]ῠ̔πόσχεσῐς • (hupóskhesis) f (genitive ῠ̔ποσχέσεως); third declension
Inflection
[edit]Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ῠ̔πόσχεσῐς hē hupóskhesis |
τὼ ῠ̔ποσχέσει tṑ huposkhései |
αἱ ῠ̔ποσχέσεις hai huposkhéseis | ||||||||||
Genitive | τῆς ῠ̔ποσχέσεως tês huposkhéseōs |
τοῖν ῠ̔ποσχεσέοιν toîn huposkheséoin |
τῶν ῠ̔ποσχέσεων tôn huposkhéseōn | ||||||||||
Dative | τῇ ῠ̔ποσχέσει têi huposkhései |
τοῖν ῠ̔ποσχεσέοιν toîn huposkheséoin |
ταῖς ῠ̔ποσχέσεσῐ / ῠ̔ποσχέσεσῐν taîs huposkhésesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ῠ̔πόσχεσῐν tḕn hupóskhesin |
τὼ ῠ̔ποσχέσει tṑ huposkhései |
τᾱ̀ς ῠ̔ποσχέσεις tā̀s huposkhéseis | ||||||||||
Vocative | ῠ̔πόσχεσῐ hupóskhesi |
ῠ̔ποσχέσει huposkhései |
ῠ̔ποσχέσεις huposkhéseis | ||||||||||
Notes: |
|
Descendants
[edit]- Greek: υπόσχεση (ypóschesi)
Further reading
[edit]- “ὑπόσχεσις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “ὑπόσχεσις”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ὑπόσχεσις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- assurance idem, page 48.
- contract idem, page 169.
- covenant idem, page 180.
- engagement idem, page 274.
- guarantee idem, page 376.
- offer idem, page 571.
- pledge idem, page 620.
- profession idem, page 653.
- promise idem, page 653.
- undertaking idem, page 914.
- vow idem, page 958.