ὑποτείνω
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From ῠ̔πο- (hupo-, “below”) + τείνω (teínō, “to stretch, spread”).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /hy.po.těː.nɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /(h)y.poˈti.no/
- (4th CE Koine) IPA(key): /y.poˈti.no/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /y.poˈti.no/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /i.poˈti.no/
Verb
[edit]ὑποτείνω • (hupoteínō)
- to stretch under, put under
- (geometry) to extend under, subtend
- to strain, pull hard
- to hold out hopes, offer
- to lay or put before one, present, suggest
Inflection
[edit] Present: ῠ̔ποτείνω, ῠ̔ποτείνομαι
Future: ῠ̔ποτενέω, ῠ̔ποτενέομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ῠ̔ποτενέω | ῠ̔ποτενέεις | ῠ̔ποτενέει | ῠ̔ποτενέετον | ῠ̔ποτενέετον | ῠ̔ποτενέομεν | ῠ̔ποτενέετε | ῠ̔ποτενέουσῐ(ν) | ||||
optative | ῠ̔ποτενέοιμῐ | ῠ̔ποτενέοις | ῠ̔ποτενέοι | ῠ̔ποτενέοιτον | ῠ̔ποτενεοίτην | ῠ̔ποτενέοιμεν | ῠ̔ποτενέοιτε | ῠ̔ποτενέοιεν | |||||
middle | indicative | ῠ̔ποτενέομαι | ῠ̔ποτενέῃ, ῠ̔ποτενέει |
ῠ̔ποτενέεται | ῠ̔ποτενέεσθον | ῠ̔ποτενέεσθον | ῠ̔ποτενεόμεθᾰ | ῠ̔ποτενέεσθε | ῠ̔ποτενέονται | ||||
optative | ῠ̔ποτενεοίμην | ῠ̔ποτενέοιο | ῠ̔ποτενέοιτο | ῠ̔ποτενέοισθον | ῠ̔ποτενεοίσθην | ῠ̔ποτενεοίμεθᾰ | ῠ̔ποτενέοισθε | ῠ̔ποτενέοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | ῠ̔ποτενέειν | ῠ̔ποτενέεσθαι | |||||||||||
participle | m | ῠ̔ποτενέων | ῠ̔ποτενεόμενος | ||||||||||
f | ῠ̔ποτενέουσᾰ | ῠ̔ποτενεομένη | |||||||||||
n | ῠ̔ποτενέον | ῠ̔ποτενεόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ῠ̔ποτενῶ | ῠ̔ποτενεῖς | ῠ̔ποτενεῖ | ῠ̔ποτενεῖτον | ῠ̔ποτενεῖτον | ῠ̔ποτενοῦμεν | ῠ̔ποτενεῖτε | ῠ̔ποτενοῦσῐ(ν) | ||||
optative | ῠ̔ποτενοίην, ῠ̔ποτενοῖμῐ |
ῠ̔ποτενοίης, ῠ̔ποτενοῖς |
ῠ̔ποτενοίη, ῠ̔ποτενοῖ |
ῠ̔ποτενοῖτον, ῠ̔ποτενοίητον |
ῠ̔ποτενοίτην, ῠ̔ποτενοιήτην |
ῠ̔ποτενοῖμεν, ῠ̔ποτενοίημεν |
ῠ̔ποτενοῖτε, ῠ̔ποτενοίητε |
ῠ̔ποτενοῖεν, ῠ̔ποτενοίησᾰν | |||||
middle | indicative | ῠ̔ποτενοῦμαι | ῠ̔ποτενῇ | ῠ̔ποτενεῖται | ῠ̔ποτενεῖσθον | ῠ̔ποτενεῖσθον | ῠ̔ποτενούμεθᾰ | ῠ̔ποτενεῖσθε | ῠ̔ποτενοῦνται | ||||
optative | ῠ̔ποτενοίμην | ῠ̔ποτενοῖο | ῠ̔ποτενοῖτο | ῠ̔ποτενοῖσθον | ῠ̔ποτενοίσθην | ῠ̔ποτενοίμεθᾰ | ῠ̔ποτενοῖσθε | ῠ̔ποτενοῖντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | ῠ̔ποτενεῖν | ῠ̔ποτενεῖσθαι | |||||||||||
participle | m | ῠ̔ποτενῶν | ῠ̔ποτενούμενος | ||||||||||
f | ῠ̔ποτενοῦσᾰ | ῠ̔ποτενουμένη | |||||||||||
n | ῠ̔ποτενοῦν | ῠ̔ποτενούμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Derived terms
[edit]- ῠ̔ποτείνουσα (hupoteínousa)
Descendants
[edit]- English: hypotenuse
References
[edit]- “ὑποτείνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “ὑποτείνω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ὑποτείνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette