ὑπογράφεις

See also: υπογράφεις, ὑπογραφείς, ὑπογραφεῖς, and υπογραφείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.po.ɡrá.pʰeːs/ → /y.poˈɣra.ɸis/ → /i.poˈɣra.fis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.ɡrá.pʰeːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.poˈɡra.pʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.poˈɣra.ɸis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.poˈɣra.fis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.poˈɣra.fis/

Verb

ῠ̔πογρᾰ́φεις • (hŭpogrắpheis)

1. first-person singular indicative present mediopassive of ῠ̔πογρᾰ́φω (hŭpogrắphō)