ὑποβοηθούμενος

See also: υποβοηθούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.po.bo.ɛː.tʰǔː.me.nos/ → /y.po.βo.iˈθu.me.nos/ → /i.po.vo.iˈθu.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.bo.ɛː.tʰǔː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.po.bo.e̝ˈtʰu.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.po.βo.iˈθu.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.po.vo.iˈθu.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.po.vo.iˈθu.me.nos/

Participle

ῠ̔ποβοηθούμενος • (hŭpoboēthoúmenos) m (feminine ῠ̔ποβοηθουμένη, neuter ῠ̔ποβοηθούμενον); first/second declension

1. perfect mediopassive participle of ῠ̔ποβοηθῶ (hŭpoboēthô) contracted form of ῠ̔ποβοηθέω (hŭpoboēthéō)

Inflection

First and second declension of ῠ̔ποβοηθούμενος; ῠ̔ποβοηθουμένη; ῠ̔ποβοηθούμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ῠ̔ποβοηθούμενος hŭpoboēthoúmenos	ῠ̔ποβοηθουμένη hŭpoboēthouménē	ῠ̔ποβοηθούμενον hŭpoboēthoúmenon		ῠ̔ποβοηθουμένω hŭpoboēthouménō	ῠ̔ποβοηθουμένᾱ hŭpoboēthouménā	ῠ̔ποβοηθουμένω hŭpoboēthouménō		ῠ̔ποβοηθούμενοι hŭpoboēthoúmenoi	ῠ̔ποβοηθούμεναι hŭpoboēthoúmenai	ῠ̔ποβοηθούμενᾰ hŭpoboēthoúmenă
Genitive		ῠ̔ποβοηθουμένου hŭpoboēthouménou	ῠ̔ποβοηθουμένης hŭpoboēthouménēs	ῠ̔ποβοηθουμένου hŭpoboēthouménou		ῠ̔ποβοηθουμένοιν hŭpoboēthouménoin	ῠ̔ποβοηθουμέναιν hŭpoboēthouménain	ῠ̔ποβοηθουμένοιν hŭpoboēthouménoin		ῠ̔ποβοηθουμένων hŭpoboēthouménōn	ῠ̔ποβοηθουμένων hŭpoboēthouménōn	ῠ̔ποβοηθουμένων hŭpoboēthouménōn
Dative		ῠ̔ποβοηθουμένῳ hŭpoboēthouménōi	ῠ̔ποβοηθουμένῃ hŭpoboēthouménēi	ῠ̔ποβοηθουμένῳ hŭpoboēthouménōi		ῠ̔ποβοηθουμένοιν hŭpoboēthouménoin	ῠ̔ποβοηθουμέναιν hŭpoboēthouménain	ῠ̔ποβοηθουμένοιν hŭpoboēthouménoin		ῠ̔ποβοηθουμένοις hŭpoboēthouménois	ῠ̔ποβοηθουμέναις hŭpoboēthouménais	ῠ̔ποβοηθουμένοις hŭpoboēthouménois
Accusative		ῠ̔ποβοηθούμενον hŭpoboēthoúmenon	ῠ̔ποβοηθουμένην hŭpoboēthouménēn	ῠ̔ποβοηθούμενον hŭpoboēthoúmenon		ῠ̔ποβοηθουμένω hŭpoboēthouménō	ῠ̔ποβοηθουμένᾱ hŭpoboēthouménā	ῠ̔ποβοηθουμένω hŭpoboēthouménō		ῠ̔ποβοηθουμένους hŭpoboēthouménous	ῠ̔ποβοηθουμένᾱς hŭpoboēthouménās	ῠ̔ποβοηθούμενᾰ hŭpoboēthoúmenă
Vocative		ῠ̔ποβοηθούμενε hŭpoboēthoúmene	ῠ̔ποβοηθουμένη hŭpoboēthouménē	ῠ̔ποβοηθούμενον hŭpoboēthoúmenon		ῠ̔ποβοηθουμένω hŭpoboēthouménō	ῠ̔ποβοηθουμένᾱ hŭpoboēthouménā	ῠ̔ποβοηθουμένω hŭpoboēthouménō		ῠ̔ποβοηθούμενοι hŭpoboēthoúmenoi	ῠ̔ποβοηθούμεναι hŭpoboēthoúmenai	ῠ̔ποβοηθούμενᾰ hŭpoboēthoúmenă
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.