ὑπαλλάσσω

Ancient Greek

Alternative forms

• ὑπᾰλλᾰ́ττω (hupalláttō) — Attic

Etymology

From ὑπο- (hupo-, under) +‎ ἀλλάσσω (allássō, “to change, alter”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.pal.lás.sɔː/ → /y.palˈlas.so/ → /i.paˈla.so/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.pal.lás.sɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.palˈlas.so/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.palˈlas.so/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.palˈlas.so/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.paˈla.so/

Verb

ὑπᾰλλᾰ́σσω • (hupallássō)

1. to exchange, barter
2. to change a little
3. to mortgage
4. to change gradually

Conjugation

   Present: ὑπᾰλλᾰ́σσω, ὑπᾰλλᾰ́σσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὑπᾰλλᾰ́σσω	ὑπᾰλλᾰ́σσεις	ὑπᾰλλᾰ́σσει	ὑπᾰλλᾰ́σσετον	ὑπᾰλλᾰ́σσετον	ὑπᾰλλᾰ́σσομεν	ὑπᾰλλᾰ́σσετε	ὑπᾰλλᾰ́σσουσῐ(ν)
	subjunctive	ὑπᾰλλᾰ́σσω	ὑπᾰλλᾰ́σσῃς	ὑπᾰλλᾰ́σσῃ	ὑπᾰλλᾰ́σσητον	ὑπᾰλλᾰ́σσητον	ὑπᾰλλᾰ́σσωμεν	ὑπᾰλλᾰ́σσητε	ὑπᾰλλᾰ́σσωσῐ(ν)
	optative	ὑπᾰλλᾰ́σσοιμῐ	ὑπᾰλλᾰ́σσοις	ὑπᾰλλᾰ́σσοι	ὑπᾰλλᾰ́σσοιτον	ὑπᾰλλᾰσσοίτην	ὑπᾰλλᾰ́σσοιμεν	ὑπᾰλλᾰ́σσοιτε	ὑπᾰλλᾰ́σσοιεν
	imperative		ὑπᾰ́λλᾰσσε	ὑπᾰλλᾰσσέτω	ὑπᾰλλᾰ́σσετον	ὑπᾰλλᾰσσέτων		ὑπᾰλλᾰ́σσετε	ὑπᾰλλᾰσσόντων
middle/ passive	indicative	ὑπᾰλλᾰ́σσομαι	ὑπᾰλλᾰ́σσῃ, ὑπᾰλλᾰ́σσει	ὑπᾰλλᾰ́σσεται	ὑπᾰλλᾰ́σσεσθον	ὑπᾰλλᾰ́σσεσθον	ὑπᾰλλᾰσσόμεθᾰ	ὑπᾰλλᾰ́σσεσθε	ὑπᾰλλᾰ́σσονται
	subjunctive	ὑπᾰλλᾰ́σσωμαι	ὑπᾰλλᾰ́σσῃ	ὑπᾰλλᾰ́σσηται	ὑπᾰλλᾰ́σσησθον	ὑπᾰλλᾰ́σσησθον	ὑπᾰλλᾰσσώμεθᾰ	ὑπᾰλλᾰ́σσησθε	ὑπᾰλλᾰ́σσωνται
	optative	ὑπᾰλλᾰσσοίμην	ὑπᾰλλᾰ́σσοιο	ὑπᾰλλᾰ́σσοιτο	ὑπᾰλλᾰ́σσοισθον	ὑπᾰλλᾰσσοίσθην	ὑπᾰλλᾰσσοίμεθᾰ	ὑπᾰλλᾰ́σσοισθε	ὑπᾰλλᾰ́σσοιντο
	imperative		ὑπᾰλλᾰ́σσου	ὑπᾰλλᾰσσέσθω	ὑπᾰλλᾰ́σσεσθον	ὑπᾰλλᾰσσέσθων		ὑπᾰλλᾰ́σσεσθε	ὑπᾰλλᾰσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ὑπᾰλλᾰ́σσειν				ὑπᾰλλᾰ́σσεσθαι
participle	m	ὑπᾰλλᾰ́σσων				ὑπᾰλλᾰσσόμενος
	f	ὑπᾰλλᾰ́σσουσᾰ				ὑπᾰλλᾰσσομένη
	n	ὑπᾰλλᾰ́σσον				ὑπᾰλλᾰσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ὑπήλλᾰσσον, ὑπηλλᾰσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὑπήλλᾰσσον	ὑπήλλᾰσσες	ὑπήλλᾰσσε(ν)	ὑπηλλᾰ́σσετον	ὑπηλλᾰσσέτην	ὑπηλλᾰ́σσομεν	ὑπηλλᾰ́σσετε	ὑπήλλᾰσσον
middle/ passive	indicative	ὑπηλλᾰσσόμην	ὑπηλλᾰ́σσου	ὑπηλλᾰ́σσετο	ὑπηλλᾰ́σσεσθον	ὑπηλλᾰσσέσθην	ὑπηλλᾰσσόμεθᾰ	ὑπηλλᾰ́σσεσθε	ὑπηλλᾰ́σσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ὑπᾰλλᾰ́ξω, ὑπᾰλλᾰ́ξομαι, ὑπᾰλλᾰχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὑπᾰλλᾰ́ξω	ὑπᾰλλᾰ́ξεις	ὑπᾰλλᾰ́ξει	ὑπᾰλλᾰ́ξετον	ὑπᾰλλᾰ́ξετον	ὑπᾰλλᾰ́ξομεν	ὑπᾰλλᾰ́ξετε	ὑπᾰλλᾰ́ξουσῐ(ν)
	optative	ὑπᾰλλᾰ́ξοιμῐ	ὑπᾰλλᾰ́ξοις	ὑπᾰλλᾰ́ξοι	ὑπᾰλλᾰ́ξοιτον	ὑπᾰλλᾰξοίτην	ὑπᾰλλᾰ́ξοιμεν	ὑπᾰλλᾰ́ξοιτε	ὑπᾰλλᾰ́ξοιεν
middle	indicative	ὑπᾰλλᾰ́ξομαι	ὑπᾰλλᾰ́ξῃ, ὑπᾰλλᾰ́ξει	ὑπᾰλλᾰ́ξεται	ὑπᾰλλᾰ́ξεσθον	ὑπᾰλλᾰ́ξεσθον	ὑπᾰλλᾰξόμεθᾰ	ὑπᾰλλᾰ́ξεσθε	ὑπᾰλλᾰ́ξονται
	optative	ὑπᾰλλᾰξοίμην	ὑπᾰλλᾰ́ξοιο	ὑπᾰλλᾰ́ξοιτο	ὑπᾰλλᾰ́ξοισθον	ὑπᾰλλᾰξοίσθην	ὑπᾰλλᾰξοίμεθᾰ	ὑπᾰλλᾰ́ξοισθε	ὑπᾰλλᾰ́ξοιντο
passive	indicative	ὑπᾰλλᾰχθήσομαι	ὑπᾰλλᾰχθήσῃ	ὑπᾰλλᾰχθήσεται	ὑπᾰλλᾰχθήσεσθον	ὑπᾰλλᾰχθήσεσθον	ὑπᾰλλᾰχθησόμεθᾰ	ὑπᾰλλᾰχθήσεσθε	ὑπᾰλλᾰχθήσονται
	optative	ὑπᾰλλᾰχθησοίμην	ὑπᾰλλᾰχθήσοιο	ὑπᾰλλᾰχθήσοιτο	ὑπᾰλλᾰχθήσοισθον	ὑπᾰλλᾰχθησοίσθην	ὑπᾰλλᾰχθησοίμεθᾰ	ὑπᾰλλᾰχθήσοισθε	ὑπᾰλλᾰχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ὑπᾰλλᾰ́ξειν			ὑπᾰλλᾰ́ξεσθαι		ὑπᾰλλᾰχθήσεσθαι
participle	m	ὑπᾰλλᾰ́ξων			ὑπᾰλλᾰξόμενος		ὑπᾰλλᾰχθησόμενος
	f	ὑπᾰλλᾰ́ξουσᾰ			ὑπᾰλλᾰξομένη		ὑπᾰλλᾰχθησομένη
	n	ὑπᾰλλᾰ́ξον			ὑπᾰλλᾰξόμενον		ὑπᾰλλᾰχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ὑπήλλᾰξᾰ, ὑπηλλᾰξᾰ́μην, ὑπηλλᾰ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὑπήλλᾰξᾰ	ὑπήλλᾰξᾰς	ὑπήλλᾰξε(ν)	ὑπηλλᾰ́ξᾰτον	ὑπηλλᾰξᾰ́την	ὑπηλλᾰ́ξᾰμεν	ὑπηλλᾰ́ξᾰτε	ὑπήλλᾰξᾰν
	subjunctive	ὑπᾰλλᾰ́ξω	ὑπᾰλλᾰ́ξῃς	ὑπᾰλλᾰ́ξῃ	ὑπᾰλλᾰ́ξητον	ὑπᾰλλᾰ́ξητον	ὑπᾰλλᾰ́ξωμεν	ὑπᾰλλᾰ́ξητε	ὑπᾰλλᾰ́ξωσῐ(ν)
	optative	ὑπᾰλλᾰ́ξαιμῐ	ὑπᾰλλᾰ́ξειᾰς, ὑπᾰλλᾰ́ξαις	ὑπᾰλλᾰ́ξειε(ν), ὑπᾰλλᾰ́ξαι	ὑπᾰλλᾰ́ξαιτον	ὑπᾰλλᾰξαίτην	ὑπᾰλλᾰ́ξαιμεν	ὑπᾰλλᾰ́ξαιτε	ὑπᾰλλᾰ́ξειᾰν, ὑπᾰλλᾰ́ξαιεν
	imperative		ὑπᾰ́λλᾰξον	ὑπᾰλλᾰξᾰ́τω	ὑπᾰλλᾰ́ξᾰτον	ὑπᾰλλᾰξᾰ́των		ὑπᾰλλᾰ́ξᾰτε	ὑπᾰλλᾰξᾰ́ντων
middle	indicative	ὑπηλλᾰξᾰ́μην	ὑπηλλᾰ́ξω	ὑπηλλᾰ́ξᾰτο	ὑπηλλᾰ́ξᾰσθον	ὑπηλλᾰξᾰ́σθην	ὑπηλλᾰξᾰ́μεθᾰ	ὑπηλλᾰ́ξᾰσθε	ὑπηλλᾰ́ξᾰντο
	subjunctive	ὑπᾰλλᾰ́ξωμαι	ὑπᾰλλᾰ́ξῃ	ὑπᾰλλᾰ́ξηται	ὑπᾰλλᾰ́ξησθον	ὑπᾰλλᾰ́ξησθον	ὑπᾰλλᾰξώμεθᾰ	ὑπᾰλλᾰ́ξησθε	ὑπᾰλλᾰ́ξωνται
	optative	ὑπᾰλλᾰξαίμην	ὑπᾰλλᾰ́ξαιο	ὑπᾰλλᾰ́ξαιτο	ὑπᾰλλᾰ́ξαισθον	ὑπᾰλλᾰξαίσθην	ὑπᾰλλᾰξαίμεθᾰ	ὑπᾰλλᾰ́ξαισθε	ὑπᾰλλᾰ́ξαιντο
	imperative		ὑπᾰ́λλᾰξαι	ὑπᾰλλᾰξᾰ́σθω	ὑπᾰλλᾰ́ξᾰσθον	ὑπᾰλλᾰξᾰ́σθων		ὑπᾰλλᾰ́ξᾰσθε	ὑπᾰλλᾰξᾰ́σθων
passive	indicative	ὑπηλλᾰ́χθην	ὑπηλλᾰ́χθης	ὑπηλλᾰ́χθη	ὑπηλλᾰ́χθητον	ὑπηλλᾰχθήτην	ὑπηλλᾰ́χθημεν	ὑπηλλᾰ́χθητε	ὑπηλλᾰ́χθησᾰν
	subjunctive	ὑπᾰλλᾰχθῶ	ὑπᾰλλᾰχθῇς	ὑπᾰλλᾰχθῇ	ὑπᾰλλᾰχθῆτον	ὑπᾰλλᾰχθῆτον	ὑπᾰλλᾰχθῶμεν	ὑπᾰλλᾰχθῆτε	ὑπᾰλλᾰχθῶσῐ(ν)
	optative	ὑπᾰλλᾰχθείην	ὑπᾰλλᾰχθείης	ὑπᾰλλᾰχθείη	ὑπᾰλλᾰχθεῖτον, ὑπᾰλλᾰχθείητον	ὑπᾰλλᾰχθείτην, ὑπᾰλλᾰχθειήτην	ὑπᾰλλᾰχθεῖμεν, ὑπᾰλλᾰχθείημεν	ὑπᾰλλᾰχθεῖτε, ὑπᾰλλᾰχθείητε	ὑπᾰλλᾰχθεῖεν, ὑπᾰλλᾰχθείησᾰν
	imperative		ὑπᾰλλᾰ́χθητῐ	ὑπᾰλλᾰχθήτω	ὑπᾰλλᾰ́χθητον	ὑπᾰλλᾰχθήτων		ὑπᾰλλᾰ́χθητε	ὑπᾰλλᾰχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ὑπᾰλλᾰ́ξαι			ὑπᾰλλᾰ́ξᾰσθαι		ὑπᾰλλᾰχθῆναι
participle	m	ὑπᾰλλᾰ́ξᾱς			ὑπᾰλλᾰξᾰ́μενος		ὑπᾰλλᾰχθείς
	f	ὑπᾰλλᾰ́ξᾱσᾰ			ὑπᾰλλᾰξᾰμένη		ὑπᾰλλᾰχθεῖσᾰ
	n	ὑπᾰλλᾰ́ξᾰν			ὑπᾰλλᾰξᾰ́μενον		ὑπᾰλλᾰχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ὑπήλλᾰγον, ὑπηλλᾰγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὑπήλλᾰγον	ὑπήλλᾰγες	ὑπήλλᾰγε(ν)	ὑπηλλᾰ́γετον	ὑπηλλᾰγέτην	ὑπηλλᾰ́γομεν	ὑπηλλᾰ́γετε	ὑπήλλᾰγον
	subjunctive	ὑπᾰλλᾰ́γω	ὑπᾰλλᾰ́γῃς	ὑπᾰλλᾰ́γῃ	ὑπᾰλλᾰ́γητον	ὑπᾰλλᾰ́γητον	ὑπᾰλλᾰ́γωμεν	ὑπᾰλλᾰ́γητε	ὑπᾰλλᾰ́γωσῐ(ν)
	optative	ὑπᾰλλᾰ́γοιμῐ	ὑπᾰλλᾰ́γοις	ὑπᾰλλᾰ́γοι	ὑπᾰλλᾰ́γοιτον	ὑπᾰλλᾰγοίτην	ὑπᾰλλᾰ́γοιμεν	ὑπᾰλλᾰ́γοιτε	ὑπᾰλλᾰ́γοιεν
	imperative		ὑπᾰ́λλᾰγε	ὑπᾰλλᾰγέτω	ὑπᾰλλᾰ́γετον	ὑπᾰλλᾰγέτων		ὑπᾰλλᾰ́γετε	ὑπᾰλλᾰγόντων
middle	indicative	ὑπηλλᾰγόμην	ὑπηλλᾰ́γου	ὑπηλλᾰ́γετο	ὑπηλλᾰ́γεσθον	ὑπηλλᾰγέσθην	ὑπηλλᾰγόμεθᾰ	ὑπηλλᾰ́γεσθε	ὑπηλλᾰ́γοντο
	subjunctive	ὑπᾰλλᾰ́γωμαι	ὑπᾰλλᾰ́γῃ	ὑπᾰλλᾰ́γηται	ὑπᾰλλᾰ́γησθον	ὑπᾰλλᾰ́γησθον	ὑπᾰλλᾰγώμεθᾰ	ὑπᾰλλᾰ́γησθε	ὑπᾰλλᾰ́γωνται
	optative	ὑπᾰλλᾰγοίμην	ὑπᾰλλᾰ́γοιο	ὑπᾰλλᾰ́γοιτο	ὑπᾰλλᾰ́γοισθον	ὑπᾰλλᾰγοίσθην	ὑπᾰλλᾰγοίμεθᾰ	ὑπᾰλλᾰ́γοισθε	ὑπᾰλλᾰ́γοιντο
	imperative		ὑπᾰλλᾰγοῦ	ὑπᾰλλᾰγέσθω	ὑπᾰλλᾰ́γεσθον	ὑπᾰλλᾰγέσθων		ὑπᾰλλᾰ́γεσθε	ὑπᾰλλᾰγέσθων
		active			middle
infinitive		ὑπᾰλλᾰγεῖν			ὑπᾰλλᾰγέσθαι
participle	m	ὑπᾰλλᾰγών			ὑπᾰλλᾰγόμενος
	f	ὑπᾰλλᾰγοῦσᾰ			ὑπᾰλλᾰγομένη
	n	ὑπᾰλλᾰγόν			ὑπᾰλλᾰγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ὑπήλλᾰχᾰ, ὑπήλλᾰγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὑπήλλᾰχᾰ	ὑπήλλᾰχᾰς	ὑπήλλᾰχε(ν)	ὑπηλλᾰ́χᾰτον	ὑπηλλᾰ́χᾰτον	ὑπηλλᾰ́χᾰμεν	ὑπηλλᾰ́χᾰτε	ὑπηλλᾰ́χᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ὑπηλλᾰ́χω	ὑπηλλᾰ́χῃς	ὑπηλλᾰ́χῃ	ὑπηλλᾰ́χητον	ὑπηλλᾰ́χητον	ὑπηλλᾰ́χωμεν	ὑπηλλᾰ́χητε	ὑπηλλᾰ́χωσῐ(ν)
	optative	ὑπηλλᾰ́χοιμῐ, ὑπηλλᾰχοίην	ὑπηλλᾰ́χοις, ὑπηλλᾰχοίης	ὑπηλλᾰ́χοι, ὑπηλλᾰχοίη	ὑπηλλᾰ́χοιτον	ὑπηλλᾰχοίτην	ὑπηλλᾰ́χοιμεν	ὑπηλλᾰ́χοιτε	ὑπηλλᾰ́χοιεν
	imperative		ὑπήλλᾰχε	ὑπηλλᾰχέτω	ὑπηλλᾰ́χετον	ὑπηλλᾰχέτων		ὑπηλλᾰ́χετε	ὑπηλλᾰχόντων
middle/ passive	indicative	ὑπήλλᾰγμαι	ὑπήλλᾰξαι	ὑπήλλᾰκται	ὑπήλλᾰχθον	ὑπήλλᾰχθον	ὑπηλλᾰ́γμεθᾰ	ὑπήλλᾰχθε	ὑπηλλᾰ́χᾰται
	subjunctive	ὑπηλλᾰγμένος ὦ	ὑπηλλᾰγμένος ᾖς	ὑπηλλᾰγμένος ᾖ	ὑπηλλᾰγμένω ἦτον	ὑπηλλᾰγμένω ἦτον	ὑπηλλᾰγμένοι ὦμεν	ὑπηλλᾰγμένοι ἦτε	ὑπηλλᾰγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ὑπηλλᾰγμένος εἴην	ὑπηλλᾰγμένος εἴης	ὑπηλλᾰγμένος εἴη	ὑπηλλᾰγμένω εἴητον/εἶτον	ὑπηλλᾰγμένω εἰήτην/εἴτην	ὑπηλλᾰγμένοι εἴημεν/εἶμεν	ὑπηλλᾰγμένοι εἴητε/εἶτε	ὑπηλλᾰγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ὑπήλλᾰξο	ὑπηλλᾰ́χθω	ὑπήλλᾰχθον	ὑπηλλᾰ́χθων		ὑπήλλᾰχθε	ὑπηλλᾰ́χθων
		active				middle/passive
infinitive		ὑπηλλᾰχέναι				ὑπηλλᾰ́χθαι
participle	m	ὑπηλλᾰχώς				ὑπηλλᾰγμένος
	f	ὑπηλλᾰχυῖᾰ				ὑπηλλᾰγμένη
	n	ὑπηλλᾰχός				ὑπηλλᾰγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ὑπᾰλλᾰγή (hupallagḗ)
• ὑπᾰ́λλᾰγμᾰ (hupállagma)
• ὑπᾰλλᾰκτῐκός (hupallaktikós)
• ὑπᾰ́λλᾰξῐς (hupállaxis)

 

Further reading

• “ὑπαλλάσσω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ὑπαλλάσσω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ὑπαλλάσσω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette