ὀρθογώνιος

See also: ορθογώνιος

Ancient Greek

Etymology

From ὀρθός (orthós) +‎ γωνίᾱ (gōníā) +‎ -ιος (-ios).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /or.tʰo.ɡɔ̌ː.ni.os/ → /or.θoˈɣo.ni.os/ → /or.θoˈɣo.ni.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /or.tʰo.ɡɔ̌ː.ni.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /or.tʰoˈɡo.ni.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /or.θoˈɣo.ni.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /or.θoˈɣo.ni.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /or.θoˈɣo.ni.os/

Adjective

ὀρθογώνῐος • (orthogṓnios) m or f (neuter ὀρθογώνῐον); second declension

1. rectangular
2. (nominalized, neuter, geometry) rectangle

Declension

Second declension of ὀρθογώνῐος; ὀρθογώνῐον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ὀρθογώνῐος orthogṓnios	ὀρθογώνῐον orthogṓnion		ὀρθογωνῐ́ω orthogōníō	ὀρθογωνῐ́ω orthogōníō		ὀρθογώνῐοι orthogṓnioi	ὀρθογώνῐᾰ orthogṓnia
Genitive		ὀρθογωνῐ́ου orthogōníou	ὀρθογωνῐ́ου orthogōníou		ὀρθογωνῐ́οιν orthogōníoin	ὀρθογωνῐ́οιν orthogōníoin		ὀρθογωνῐ́ων orthogōníōn	ὀρθογωνῐ́ων orthogōníōn
Dative		ὀρθογωνῐ́ῳ orthogōníōi	ὀρθογωνῐ́ῳ orthogōníōi		ὀρθογωνῐ́οιν orthogōníoin	ὀρθογωνῐ́οιν orthogōníoin		ὀρθογωνῐ́οις orthogōníois	ὀρθογωνῐ́οις orthogōníois
Accusative		ὀρθογώνῐον orthogṓnion	ὀρθογώνῐον orthogṓnion		ὀρθογωνῐ́ω orthogōníō	ὀρθογωνῐ́ω orthogōníō		ὀρθογωνῐ́ους orthogōníous	ὀρθογώνῐᾰ orthogṓnia
Vocative		ὀρθογώνῐε orthogṓnie	ὀρθογώνῐον orthogṓnion		ὀρθογωνῐ́ω orthogōníō	ὀρθογωνῐ́ω orthogōníō		ὀρθογώνῐοι orthogṓnioi	ὀρθογώνῐᾰ orthogṓnia
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ὀρθογωνῐ́ως orthogōníōs			ὀρθογωνῐώτερος orthogōniṓteros			ὀρθογωνῐώτᾰτος orthogōniṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: ορθογώνιος (orthogónios)
• → English: orthogonium
• → Latin: orthogōnius

Further reading

• ὀρθογώνιος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “ὀρθογώνιος”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “ὀρθογώνιον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press