ἵκοντο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hǐː.kon.to/ → /ˈi.kon.to/ → /ˈi.kon.do/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hǐː.kon.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)i.kon.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈi.kon.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈi.kon.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈi.kon.do/

Verb

ἵ¯κοντο • (hí¯konto)

1. third-person plural aorist middle indicative of ἱκνέομαι (hiknéomai) and ἵκω (híkō)