ἰσημερινός

Ancient Greek

Etymology

From ἰσο- (iso-, “equal”) +‎ ἡμερινός (hēmerinós, “of day”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /i.sɛː.me.ri.nós/ → /i.si.me.riˈnos/ → /i.si.me.riˈnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /i.sɛː.me.ri.nós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /i.se̝.me.riˈnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.si.me.riˈnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.si.me.riˈnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.si.me.riˈnos/

Adjective

ῐ̓σημερῐνός • (ĭsēmerĭnós) m (feminine ῐ̓σημερῐνή, neuter ῐ̓σημερῐνόν); first/second declension

1. (astronomy) equinoctial

Inflection

First and second declension of ἰσημερῐνός; ἰσημερῐνή; ἰσημερῐνόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἰσημερῐνός isēmerĭnós	ἰσημερῐνή isēmerĭnḗ	ἰσημερῐνόν isēmerĭnón		ἰσημερῐνώ isēmerĭnṓ	ἰσημερῐνᾱ́ isēmerĭnā́	ἰσημερῐνώ isēmerĭnṓ		ἰσημερῐνοί isēmerĭnoí	ἰσημερῐναί isēmerĭnaí	ἰσημερῐνᾰ́ isēmerĭnắ
Genitive		ἰσημερῐνοῦ isēmerĭnoû	ἰσημερῐνῆς isēmerĭnês	ἰσημερῐνοῦ isēmerĭnoû		ἰσημερῐνοῖν isēmerĭnoîn	ἰσημερῐναῖν isēmerĭnaîn	ἰσημερῐνοῖν isēmerĭnoîn		ἰσημερῐνῶν isēmerĭnôn	ἰσημερῐνῶν isēmerĭnôn	ἰσημερῐνῶν isēmerĭnôn
Dative		ἰσημερῐνῷ isēmerĭnôi	ἰσημερῐνῇ isēmerĭnêi	ἰσημερῐνῷ isēmerĭnôi		ἰσημερῐνοῖν isēmerĭnoîn	ἰσημερῐναῖν isēmerĭnaîn	ἰσημερῐνοῖν isēmerĭnoîn		ἰσημερῐνοῖς isēmerĭnoîs	ἰσημερῐναῖς isēmerĭnaîs	ἰσημερῐνοῖς isēmerĭnoîs
Accusative		ἰσημερῐνόν isēmerĭnón	ἰσημερῐνήν isēmerĭnḗn	ἰσημερῐνόν isēmerĭnón		ἰσημερῐνώ isēmerĭnṓ	ἰσημερῐνᾱ́ isēmerĭnā́	ἰσημερῐνώ isēmerĭnṓ		ἰσημερῐνούς isēmerĭnoús	ἰσημερῐνᾱ́ς isēmerĭnā́s	ἰσημερῐνᾰ́ isēmerĭnắ
Vocative		ἰσημερῐνέ isēmerĭné	ἰσημερῐνή isēmerĭnḗ	ἰσημερῐνόν isēmerĭnón		ἰσημερῐνώ isēmerĭnṓ	ἰσημερῐνᾱ́ isēmerĭnā́	ἰσημερῐνώ isēmerĭnṓ		ἰσημερῐνοί isēmerĭnoí	ἰσημερῐναί isēmerĭnaí	ἰσημερῐνᾰ́ isēmerĭnắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἰσημερῐνῶς isēmerĭnôs				ἰσημερῐνώτερος isēmerĭnṓteros				ἰσημερῐνώτᾰτος isēmerĭnṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ἰσημερινός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἰσημερινός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “ἰσημερινός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011