ἡμερινός

Ancient Greek

Etymology

From ἡμέρα (hēméra, “day”) +‎ -ῐνός (-inós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.me.ri.nós/ → /i.me.riˈnos/ → /i.me.riˈnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.me.ri.nós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝.me.riˈnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.me.riˈnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.me.riˈnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.me.riˈnos/

Adjective

ἡμερῐνός • (hēmerinós) m (feminine ἡμερῐνή, neuter ἡμερῐνόν); first/second declension

1. of day, by day

   Antonym: νῠκτερῐνός (nukterinós)

Inflection

First and second declension of ἡμερῐνός; ἡμερῐνή; ἡμερῐνόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἡμερῐνός hēmerinós	ἡμερῐνή hēmerinḗ	ἡμερῐνόν hēmerinón		ἡμερῐνώ hēmerinṓ	ἡμερῐνᾱ́ hēmerinā́	ἡμερῐνώ hēmerinṓ		ἡμερῐνοί hēmerinoí	ἡμερῐναί hēmerinaí	ἡμερῐνᾰ́ hēmeriná
Genitive		ἡμερῐνοῦ hēmerinoû	ἡμερῐνῆς hēmerinês	ἡμερῐνοῦ hēmerinoû		ἡμερῐνοῖν hēmerinoîn	ἡμερῐναῖν hēmerinaîn	ἡμερῐνοῖν hēmerinoîn		ἡμερῐνῶν hēmerinôn	ἡμερῐνῶν hēmerinôn	ἡμερῐνῶν hēmerinôn
Dative		ἡμερῐνῷ hēmerinôi	ἡμερῐνῇ hēmerinêi	ἡμερῐνῷ hēmerinôi		ἡμερῐνοῖν hēmerinoîn	ἡμερῐναῖν hēmerinaîn	ἡμερῐνοῖν hēmerinoîn		ἡμερῐνοῖς hēmerinoîs	ἡμερῐναῖς hēmerinaîs	ἡμερῐνοῖς hēmerinoîs
Accusative		ἡμερῐνόν hēmerinón	ἡμερῐνήν hēmerinḗn	ἡμερῐνόν hēmerinón		ἡμερῐνώ hēmerinṓ	ἡμερῐνᾱ́ hēmerinā́	ἡμερῐνώ hēmerinṓ		ἡμερῐνούς hēmerinoús	ἡμερῐνᾱ́ς hēmerinā́s	ἡμερῐνᾰ́ hēmeriná
Vocative		ἡμερῐνέ hēmeriné	ἡμερῐνή hēmerinḗ	ἡμερῐνόν hēmerinón		ἡμερῐνώ hēmerinṓ	ἡμερῐνᾱ́ hēmerinā́	ἡμερῐνώ hēmerinṓ		ἡμερῐνοί hēmerinoí	ἡμερῐναί hēmerinaí	ἡμερῐνᾰ́ hēmeriná
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἡμερῐνῶς hēmerinôs				ἡμερῐνώτερος hēmerinṓteros				ἡμερῐνώτᾰτος hēmerinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἰσημερινός (isēmerinós)

References

• “ἡμερινός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἡμερινός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἡμερινός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 197
• “ἡμερινός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011