ἠπόρουν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛː.pó.ruːn/ → /iˈpo.run/ → /iˈpo.run/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.pó.ruːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ˈpo.run/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈpo.run/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈpo.run/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈpo.run/

Verb

ἠπόρουν • (ēpóroun)

1. first-person singular/third-person plural imperfect active indicative of ἀπορέω (aporéō)