ἐρεείνω

Ancient Greek

Etymology

From the same root as ἔρομαι (éromai)/εἴρομαι (eíromai), ἐρωτάω (erōtáō), and ἐρέω (eréō). Possibly related to Old Armenian որոնեմ (oronem, “to seek, search for”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.re.ěː.nɔː/ → /e.reˈi.no/ → /e.reˈi.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.re.ěː.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.reˈi.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.reˈi.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.reˈi.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.reˈi.no/

Verb

ἐρεείνω • (ereeínō)

1. to ask (request an answer)

Conjugation

   Present: ἐρεείνω, ἐρεείνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐρεείνω	ἐρεείνεις	ἐρεείνει	ἐρεείνετον	ἐρεείνετον	ἐρεείνομεν	ἐρεείνετε	ἐρεείνουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐρεείνω	ἐρεείνῃς	ἐρεείνῃ	ἐρεείνητον	ἐρεείνητον	ἐρεείνωμεν	ἐρεείνητε	ἐρεείνωσῐ(ν)
	optative	ἐρεείνοιμῐ	ἐρεείνοις	ἐρεείνοι	ἐρεείνοιτον	ἐρεεινοίτην	ἐρεείνοιμεν	ἐρεείνοιτε	ἐρεείνοιεν
	imperative		ἐρέεινε	ἐρεεινέτω	ἐρεείνετον	ἐρεεινέτων		ἐρεείνετε	ἐρεεινόντων
middle/ passive	indicative	ἐρεείνομαι	ἐρεείνῃ, ἐρεείνει	ἐρεείνεται	ἐρεείνεσθον	ἐρεείνεσθον	ἐρεεινόμεθᾰ	ἐρεείνεσθε	ἐρεείνονται
	subjunctive	ἐρεείνωμαι	ἐρεείνῃ	ἐρεείνηται	ἐρεείνησθον	ἐρεείνησθον	ἐρεεινώμεθᾰ	ἐρεείνησθε	ἐρεείνωνται
	optative	ἐρεεινοίμην	ἐρεείνοιο	ἐρεείνοιτο	ἐρεείνοισθον	ἐρεεινοίσθην	ἐρεεινοίμεθᾰ	ἐρεείνοισθε	ἐρεείνοιντο
	imperative		ἐρεείνου	ἐρεεινέσθω	ἐρεείνεσθον	ἐρεεινέσθων		ἐρεείνεσθε	ἐρεεινέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐρεείνειν				ἐρεείνεσθαι
participle	m	ἐρεείνων				ἐρεεινόμενος
	f	ἐρεείνουσᾰ				ἐρεεινομένη
	n	ἐρεεῖνον				ἐρεεινόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐρέεινον, ἐρεεινόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐρέεινον	ἐρέεινες	ἐρέεινε(ν)	ἐρεείνετον	ἐρεεινέτην	ἐρεείνομεν	ἐρεείνετε	ἐρέεινον
middle/ passive	indicative	ἐρεεινόμην	ἐρεείνου	ἐρεείνετο	ἐρεείνεσθον	ἐρεεινέσθην	ἐρεεινόμεθᾰ	ἐρεείνεσθε	ἐρεείνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “ἐρεείνω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἐρεείνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐρεείνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ἐρεείνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press