ἐπιτηρέω

Ancient Greek

Etymology

From ἐπι- (epi-) +‎ τηρέω (tēréō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pi.tɛː.ré.ɔː/ → /e.pi.tiˈre.o/ → /e.pi.tiˈre.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pi.tɛː.ré.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pi.te̝ˈre.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.pi.tiˈre.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.pi.tiˈre.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.pi.tiˈre.o/

Verb

ἐπῐτηρέω • (epitēréō)

1. to look out for

Conjugation

   Present: ἐπῐτηρέω, ἐπῐτηρέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐτηρέω	ἐπῐτηρέεις	ἐπῐτηρέει	ἐπῐτηρέετον	ἐπῐτηρέετον	ἐπῐτηρέομεν	ἐπῐτηρέετε	ἐπῐτηρέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπῐτηρέω	ἐπῐτηρέῃς	ἐπῐτηρέῃ	ἐπῐτηρέητον	ἐπῐτηρέητον	ἐπῐτηρέωμεν	ἐπῐτηρέητε	ἐπῐτηρέωσῐ(ν)
	optative	ἐπῐτηρέοιμῐ	ἐπῐτηρέοις	ἐπῐτηρέοι	ἐπῐτηρέοιτον	ἐπῐτηρεοίτην	ἐπῐτηρέοιμεν	ἐπῐτηρέοιτε	ἐπῐτηρέοιεν
	imperative		ἐπῐτήρεε	ἐπῐτηρεέτω	ἐπῐτηρέετον	ἐπῐτηρεέτων		ἐπῐτηρέετε	ἐπῐτηρεόντων
middle/ passive	indicative	ἐπῐτηρέομαι	ἐπῐτηρέῃ, ἐπῐτηρέει	ἐπῐτηρέεται	ἐπῐτηρέεσθον	ἐπῐτηρέεσθον	ἐπῐτηρεόμεθᾰ	ἐπῐτηρέεσθε	ἐπῐτηρέονται
	subjunctive	ἐπῐτηρέωμαι	ἐπῐτηρέῃ	ἐπῐτηρέηται	ἐπῐτηρέησθον	ἐπῐτηρέησθον	ἐπῐτηρεώμεθᾰ	ἐπῐτηρέησθε	ἐπῐτηρέωνται
	optative	ἐπῐτηρεοίμην	ἐπῐτηρέοιο	ἐπῐτηρέοιτο	ἐπῐτηρέοισθον	ἐπῐτηρεοίσθην	ἐπῐτηρεοίμεθᾰ	ἐπῐτηρέοισθε	ἐπῐτηρέοιντο
	imperative		ἐπῐτηρέου	ἐπῐτηρεέσθω	ἐπῐτηρέεσθον	ἐπῐτηρεέσθων		ἐπῐτηρέεσθε	ἐπῐτηρεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπῐτηρέειν				ἐπῐτηρέεσθαι
participle	m	ἐπῐτηρέων				ἐπῐτηρεόμενος
	f	ἐπῐτηρέουσᾰ				ἐπῐτηρεομένη
	n	ἐπῐτηρέον				ἐπῐτηρεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἐπῐτηρῶ, ἐπῐτηροῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐτηρῶ	ἐπῐτηρεῖς	ἐπῐτηρεῖ	ἐπῐτηρεῖτον	ἐπῐτηρεῖτον	ἐπῐτηροῦμεν	ἐπῐτηρεῖτε	ἐπῐτηροῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπῐτηρῶ	ἐπῐτηρῇς	ἐπῐτηρῇ	ἐπῐτηρῆτον	ἐπῐτηρῆτον	ἐπῐτηρῶμεν	ἐπῐτηρῆτε	ἐπῐτηρῶσῐ(ν)
	optative	ἐπῐτηροίην, ἐπῐτηροῖμῐ	ἐπῐτηροίης, ἐπῐτηροῖς	ἐπῐτηροίη, ἐπῐτηροῖ	ἐπῐτηροῖτον, ἐπῐτηροίητον	ἐπῐτηροίτην, ἐπῐτηροιήτην	ἐπῐτηροῖμεν, ἐπῐτηροίημεν	ἐπῐτηροῖτε, ἐπῐτηροίητε	ἐπῐτηροῖεν, ἐπῐτηροίησᾰν
	imperative		ἐπῐτήρει	ἐπῐτηρείτω	ἐπῐτηρεῖτον	ἐπῐτηρείτων		ἐπῐτηρεῖτε	ἐπῐτηρούντων
middle/ passive	indicative	ἐπῐτηροῦμαι	ἐπῐτηρεῖ, ἐπῐτηρῇ	ἐπῐτηρεῖται	ἐπῐτηρεῖσθον	ἐπῐτηρεῖσθον	ἐπῐτηρούμεθᾰ	ἐπῐτηρεῖσθε	ἐπῐτηροῦνται
	subjunctive	ἐπῐτηρῶμαι	ἐπῐτηρῇ	ἐπῐτηρῆται	ἐπῐτηρῆσθον	ἐπῐτηρῆσθον	ἐπῐτηρώμεθᾰ	ἐπῐτηρῆσθε	ἐπῐτηρῶνται
	optative	ἐπῐτηροίμην	ἐπῐτηροῖο	ἐπῐτηροῖτο	ἐπῐτηροῖσθον	ἐπῐτηροίσθην	ἐπῐτηροίμεθᾰ	ἐπῐτηροῖσθε	ἐπῐτηροῖντο
	imperative		ἐπῐτηροῦ	ἐπῐτηρείσθω	ἐπῐτηρεῖσθον	ἐπῐτηρείσθων		ἐπῐτηρεῖσθε	ἐπῐτηρείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπῐτηρεῖν				ἐπῐτηρεῖσθαι
participle	m	ἐπῐτηρῶν				ἐπῐτηρούμενος
	f	ἐπῐτηροῦσᾰ				ἐπῐτηρουμένη
	n	ἐπῐτηροῦν				ἐπῐτηρούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπετήρεον, ἐπετηρεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπετήρεον	ἐπετήρεες	ἐπετήρεε(ν)	ἐπετηρέετον	ἐπετηρεέτην	ἐπετηρέομεν	ἐπετηρέετε	ἐπετήρεον
middle/ passive	indicative	ἐπετηρεόμην	ἐπετηρέου	ἐπετηρέετο	ἐπετηρέεσθον	ἐπετηρεέσθην	ἐπετηρεόμεθᾰ	ἐπετηρέεσθε	ἐπετηρέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπετήρουν, ἐπετηρούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπετήρουν	ἐπετήρεις	ἐπετήρει	ἐπετηρεῖτον	ἐπετηρείτην	ἐπετηροῦμεν	ἐπετηρεῖτε	ἐπετήρουν
middle/ passive	indicative	ἐπετηρούμην	ἐπετηροῦ	ἐπετηρεῖτο	ἐπετηρεῖσθον	ἐπετηρείσθην	ἐπετηρούμεθᾰ	ἐπετηρεῖσθε	ἐπετηροῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπῐτηρήσω, ἐπῐτηρήσομαι, ἐπῐτηρηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐτηρήσω	ἐπῐτηρήσεις	ἐπῐτηρήσει	ἐπῐτηρήσετον	ἐπῐτηρήσετον	ἐπῐτηρήσομεν	ἐπῐτηρήσετε	ἐπῐτηρήσουσῐ(ν)
	optative	ἐπῐτηρήσοιμῐ	ἐπῐτηρήσοις	ἐπῐτηρήσοι	ἐπῐτηρήσοιτον	ἐπῐτηρησοίτην	ἐπῐτηρήσοιμεν	ἐπῐτηρήσοιτε	ἐπῐτηρήσοιεν
middle	indicative	ἐπῐτηρήσομαι	ἐπῐτηρήσῃ, ἐπῐτηρήσει	ἐπῐτηρήσεται	ἐπῐτηρήσεσθον	ἐπῐτηρήσεσθον	ἐπῐτηρησόμεθᾰ	ἐπῐτηρήσεσθε	ἐπῐτηρήσονται
	optative	ἐπῐτηρησοίμην	ἐπῐτηρήσοιο	ἐπῐτηρήσοιτο	ἐπῐτηρήσοισθον	ἐπῐτηρησοίσθην	ἐπῐτηρησοίμεθᾰ	ἐπῐτηρήσοισθε	ἐπῐτηρήσοιντο
passive	indicative	ἐπῐτηρηθήσομαι	ἐπῐτηρηθήσῃ	ἐπῐτηρηθήσεται	ἐπῐτηρηθήσεσθον	ἐπῐτηρηθήσεσθον	ἐπῐτηρηθησόμεθᾰ	ἐπῐτηρηθήσεσθε	ἐπῐτηρηθήσονται
	optative	ἐπῐτηρηθησοίμην	ἐπῐτηρηθήσοιο	ἐπῐτηρηθήσοιτο	ἐπῐτηρηθήσοισθον	ἐπῐτηρηθησοίσθην	ἐπῐτηρηθησοίμεθᾰ	ἐπῐτηρηθήσοισθε	ἐπῐτηρηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπῐτηρήσειν			ἐπῐτηρήσεσθαι		ἐπῐτηρηθήσεσθαι
participle	m	ἐπῐτηρήσων			ἐπῐτηρησόμενος		ἐπῐτηρηθησόμενος
	f	ἐπῐτηρήσουσᾰ			ἐπῐτηρησομένη		ἐπῐτηρηθησομένη
	n	ἐπῐτηρῆσον			ἐπῐτηρησόμενον		ἐπῐτηρηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπετήρησᾰ, ἐπετηρησᾰ́μην, ἐπετηρήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπετήρησᾰ	ἐπετήρησᾰς	ἐπετήρησε(ν)	ἐπετηρήσᾰτον	ἐπετηρησᾰ́την	ἐπετηρήσᾰμεν	ἐπετηρήσᾰτε	ἐπετήρησᾰν
	subjunctive	ἐπῐτηρήσω	ἐπῐτηρήσῃς	ἐπῐτηρήσῃ	ἐπῐτηρήσητον	ἐπῐτηρήσητον	ἐπῐτηρήσωμεν	ἐπῐτηρήσητε	ἐπῐτηρήσωσῐ(ν)
	optative	ἐπῐτηρήσαιμῐ	ἐπῐτηρήσειᾰς, ἐπῐτηρήσαις	ἐπῐτηρήσειε(ν), ἐπῐτηρήσαι	ἐπῐτηρήσαιτον	ἐπῐτηρησαίτην	ἐπῐτηρήσαιμεν	ἐπῐτηρήσαιτε	ἐπῐτηρήσειᾰν, ἐπῐτηρήσαιεν
	imperative		ἐπῐτήρησον	ἐπῐτηρησᾰ́τω	ἐπῐτηρήσᾰτον	ἐπῐτηρησᾰ́των		ἐπῐτηρήσᾰτε	ἐπῐτηρησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπετηρησᾰ́μην	ἐπετηρήσω	ἐπετηρήσᾰτο	ἐπετηρήσᾰσθον	ἐπετηρησᾰ́σθην	ἐπετηρησᾰ́μεθᾰ	ἐπετηρήσᾰσθε	ἐπετηρήσᾰντο
	subjunctive	ἐπῐτηρήσωμαι	ἐπῐτηρήσῃ	ἐπῐτηρήσηται	ἐπῐτηρήσησθον	ἐπῐτηρήσησθον	ἐπῐτηρησώμεθᾰ	ἐπῐτηρήσησθε	ἐπῐτηρήσωνται
	optative	ἐπῐτηρησαίμην	ἐπῐτηρήσαιο	ἐπῐτηρήσαιτο	ἐπῐτηρήσαισθον	ἐπῐτηρησαίσθην	ἐπῐτηρησαίμεθᾰ	ἐπῐτηρήσαισθε	ἐπῐτηρήσαιντο
	imperative		ἐπῐτήρησαι	ἐπῐτηρησᾰ́σθω	ἐπῐτηρήσᾰσθον	ἐπῐτηρησᾰ́σθων		ἐπῐτηρήσᾰσθε	ἐπῐτηρησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπετηρήθην	ἐπετηρήθης	ἐπετηρήθη	ἐπετηρήθητον	ἐπετηρηθήτην	ἐπετηρήθημεν	ἐπετηρήθητε	ἐπετηρήθησᾰν
	subjunctive	ἐπῐτηρηθῶ	ἐπῐτηρηθῇς	ἐπῐτηρηθῇ	ἐπῐτηρηθῆτον	ἐπῐτηρηθῆτον	ἐπῐτηρηθῶμεν	ἐπῐτηρηθῆτε	ἐπῐτηρηθῶσῐ(ν)
	optative	ἐπῐτηρηθείην	ἐπῐτηρηθείης	ἐπῐτηρηθείη	ἐπῐτηρηθεῖτον, ἐπῐτηρηθείητον	ἐπῐτηρηθείτην, ἐπῐτηρηθειήτην	ἐπῐτηρηθεῖμεν, ἐπῐτηρηθείημεν	ἐπῐτηρηθεῖτε, ἐπῐτηρηθείητε	ἐπῐτηρηθεῖεν, ἐπῐτηρηθείησᾰν
	imperative		ἐπῐτηρήθητῐ	ἐπῐτηρηθήτω	ἐπῐτηρήθητον	ἐπῐτηρηθήτων		ἐπῐτηρήθητε	ἐπῐτηρηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐπῐτηρῆσαι			ἐπῐτηρήσᾰσθαι		ἐπῐτηρηθῆναι
participle	m	ἐπῐτηρήσᾱς			ἐπῐτηρησᾰ́μενος		ἐπῐτηρηθείς
	f	ἐπῐτηρήσᾱσᾰ			ἐπῐτηρησᾰμένη		ἐπῐτηρηθεῖσᾰ
	n	ἐπῐτηρῆσᾰν			ἐπῐτηρησᾰ́μενον		ἐπῐτηρηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• ἐπιτηρέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “ἐπιτηρέω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “ἐπιτηρέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • await idem, page 56.
  • expect idem, page 293.
  • look idem, page 498.
  • observe idem, page 567.
  • wait idem, page 959.
  • watch idem, page 965.
  • waylay idem, page 969.