ἐπιμείγνυμι

Ancient Greek

Alternative forms

• ἐπιμειγνύω (epimeignúō), ἐπιμίγνῡμι (epimígnūmi)
• ἐπιμίσγω (epimísgō) — poetic, Ionic

Etymology

ἐπι- (epi-) +‎ μείγνῡμι (meígnūmi), alternative form of μίγνῡμι (mígnūmi); compare ἐπιμίσγω (epimísgō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pi.měː.ɡnyː.mi/ → /e.piˈmi.ɣny.mi/ → /e.piˈmi.ɣni.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pi.měː.ɡnyː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.piˈmi.ɡny.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.piˈmi.ɣny.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.piˈmi.ɣny.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.piˈmi.ɣni.mi/

Verb

ἐπῐμείγνῡμῐ • (epĭmeígnūmĭ)

1. to mix with

Conjugation

   Present: ἐπῐμείγνῡμῐ, ἐπῐμείγνῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐμείγνῡμῐ	ἐπῐμείγνῡς	ἐπῐμείγνῡσῐ(ν)	ἐπῐμείγνῠτον	ἐπῐμείγνῠτον	ἐπῐμείγνῠμεν	ἐπῐμείγνῠτε	ἐπῐμειγνῠ́ᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπῐμειγνῠ́ω	ἐπῐμειγνῠ́ῃς	ἐπῐμειγνῠ́ῃ	ἐπῐμειγνῠ́ητον	ἐπῐμειγνῠ́ητον	ἐπῐμειγνῠ́ωμεν	ἐπῐμειγνῠ́ητε	ἐπῐμειγνῠ́ωσῐ(ν)
	optative	ἐπῐμειγνῠ́οιμῐ	ἐπῐμειγνῠ́οις	ἐπῐμειγνῠ́οι	ἐπῐμειγνῠ́οιτον	ἐπῐμειγνῠοίτην	ἐπῐμειγνῠ́οιμεν	ἐπῐμειγνῠ́οιτε	ἐπῐμειγνῠ́οιεν
	imperative		ἐπῐμείγνῡ	ἐπῐμειγνῠ́τω	ἐπῐμείγνῠτον	ἐπῐμειγνῠ́των		ἐπῐμείγνῠτε	ἐπῐμειγνῠ́ντων
middle/ passive	indicative	ἐπῐμείγνῠμαι	ἐπῐμείγνῠσαι	ἐπῐμείγνῠται	ἐπῐμείγνῠσθον	ἐπῐμείγνῠσθον	ἐπῐμειγνῠ́μεθα	ἐπῐμείγνῠσθε	ἐπῐμείγνῠνται
	subjunctive	ἐπῐμειγνῠ́ωμαι	ἐπῐμειγνῠ́ῃ	ἐπῐμειγνῠ́ηται	ἐπῐμειγνῠ́ησθον	ἐπῐμειγνῠ́ησθον	ἐπῐμειγνῠώμεθᾰ	ἐπῐμειγνῠ́ησθε	ἐπῐμειγνῠ́ωνται
	optative	ἐπῐμειγνῠοίμην	ἐπῐμειγνῠ́οιο	ἐπῐμειγνῠ́οιτο	ἐπῐμειγνῠ́οισθον	ἐπῐμειγνῠοίσθην	ἐπῐμειγνῠοίμεθᾰ	ἐπῐμειγνῠ́οισθε	ἐπῐμειγνῠ́οιντο
	imperative		ἐπῐμείγνῠσο	ἐπῐμειγνῠ́σθω	ἐπῐμείγνῠσθον	ἐπῐμειγνῠ́σθων		ἐπῐμείγνῠσθε	ἐπῐμειγνῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπῐμειγνῠ́ναι				ἐπῐμείγνῠσθαι
participle	m	ἐπῐμειγνῡ́ς				ἐπῐμειγνῠ́μενος
	f	ἐπῐμειγνῦσᾰ				ἐπῐμειγνῠμένη
	n	ἐπῐμειγνῠ́ν				ἐπῐμειγνῠ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπεμείγνῡν, ἐπεμειγνῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεμείγνῡν	ἐπεμείγνῡς	ἐπεμείγνῡ	ἐπεμείγνῠτον	ἐπεμειγνῠ́την	ἐπεμείγνῠμεν	ἐπεμείγνῠτε	ἐπεμείγνῠσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεμειγνῠ́μην	ἐπεμείγνῠσο	ἐπεμείγνῠτο	ἐπεμείγνῠσθον	ἐπεμειγνῠ́σθην	ἐπεμειγνῠ́μεθᾰ	ἐπεμείγνῠσθε	ἐπεμείγνῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπῐμείξω, ἐπῐμείξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐμείξω	ἐπῐμείξεις	ἐπῐμείξει	ἐπῐμείξετον	ἐπῐμείξετον	ἐπῐμείξομεν	ἐπῐμείξετε	ἐπῐμείξουσῐ(ν)
	optative	ἐπῐμείξοιμῐ	ἐπῐμείξοις	ἐπῐμείξοι	ἐπῐμείξοιτον	ἐπῐμειξοίτην	ἐπῐμείξοιμεν	ἐπῐμείξοιτε	ἐπῐμείξοιεν
middle	indicative	ἐπῐμείξομαι	ἐπῐμείξῃ, ἐπῐμείξει	ἐπῐμείξεται	ἐπῐμείξεσθον	ἐπῐμείξεσθον	ἐπῐμειξόμεθᾰ	ἐπῐμείξεσθε	ἐπῐμείξονται
	optative	ἐπῐμειξοίμην	ἐπῐμείξοιο	ἐπῐμείξοιτο	ἐπῐμείξοισθον	ἐπῐμειξοίσθην	ἐπῐμειξοίμεθᾰ	ἐπῐμείξοισθε	ἐπῐμείξοιντο
		active			middle
infinitive		ἐπῐμείξειν			ἐπῐμείξεσθαι
participle	m	ἐπῐμείξων			ἐπῐμειξόμενος
	f	ἐπῐμείξουσᾰ			ἐπῐμειξομένη
	n	ἐπῐμεῖξον			ἐπῐμειξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπέμειξᾰ, ἐπεμειξᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέμειξᾰ	ἐπέμειξᾰς	ἐπέμειξε(ν)	ἐπεμείξᾰτον	ἐπεμειξᾰ́την	ἐπεμείξᾰμεν	ἐπεμείξᾰτε	ἐπέμειξᾰν
	subjunctive	ἐπῐμείξω	ἐπῐμείξῃς	ἐπῐμείξῃ	ἐπῐμείξητον	ἐπῐμείξητον	ἐπῐμείξωμεν	ἐπῐμείξητε	ἐπῐμείξωσῐ(ν)
	optative	ἐπῐμείξαιμῐ	ἐπῐμείξειᾰς, ἐπῐμείξαις	ἐπῐμείξειε(ν), ἐπῐμείξαι	ἐπῐμείξαιτον	ἐπῐμειξαίτην	ἐπῐμείξαιμεν	ἐπῐμείξαιτε	ἐπῐμείξειᾰν, ἐπῐμείξαιεν
	imperative		ἐπῐ́μειξον	ἐπῐμειξᾰ́τω	ἐπῐμείξᾰτον	ἐπῐμειξᾰ́των		ἐπῐμείξᾰτε	ἐπῐμειξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπεμειξᾰ́μην	ἐπεμείξω	ἐπεμείξᾰτο	ἐπεμείξᾰσθον	ἐπεμειξᾰ́σθην	ἐπεμειξᾰ́μεθᾰ	ἐπεμείξᾰσθε	ἐπεμείξᾰντο
	subjunctive	ἐπῐμείξωμαι	ἐπῐμείξῃ	ἐπῐμείξηται	ἐπῐμείξησθον	ἐπῐμείξησθον	ἐπῐμειξώμεθᾰ	ἐπῐμείξησθε	ἐπῐμείξωνται
	optative	ἐπῐμειξαίμην	ἐπῐμείξαιο	ἐπῐμείξαιτο	ἐπῐμείξαισθον	ἐπῐμειξαίσθην	ἐπῐμειξαίμεθᾰ	ἐπῐμείξαισθε	ἐπῐμείξαιντο
	imperative		ἐπῐ́μειξαι	ἐπῐμειξᾰ́σθω	ἐπῐμείξᾰσθον	ἐπῐμειξᾰ́σθων		ἐπῐμείξᾰσθε	ἐπῐμειξᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐπῐμεῖξαι			ἐπῐμείξᾰσθαι
participle	m	ἐπῐμείξᾱς			ἐπῐμειξᾰ́μενος
	f	ἐπῐμείξᾱσᾰ			ἐπῐμειξᾰμένη
	n	ἐπῐμεῖξᾰν			ἐπῐμειξᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• ἐπιμίξ (epimíx)

Further reading

• “ἐπιμείγνυμι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press