ἐπιβάλλω

See also: επιβάλλω

Ancient Greek

Etymology

ἐπι- (epi-) +‎ βάλλω (bállō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pi.bál.lɔː/ → /e.piˈβal.lo/ → /e.piˈva.lo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pi.bál.lɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.piˈbal.lo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.piˈβal.lo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.piˈval.lo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.piˈva.lo/

Verb

ἐπῐβάλλω • (epĭbállō)

1. to throw, cast, fling upon

Inflection

   Present: ἐπιβᾰ́λλω, ἐπιβᾰ́λλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπιβᾰ́λλω	ἐπιβᾰ́λλεις	ἐπιβᾰ́λλει	ἐπιβᾰ́λλετον	ἐπιβᾰ́λλετον	ἐπιβᾰ́λλομεν	ἐπιβᾰ́λλετε	ἐπιβᾰ́λλουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπιβᾰ́λλω	ἐπιβᾰ́λλῃς	ἐπιβᾰ́λλῃ	ἐπιβᾰ́λλητον	ἐπιβᾰ́λλητον	ἐπιβᾰ́λλωμεν	ἐπιβᾰ́λλητε	ἐπιβᾰ́λλωσῐ(ν)
	optative	ἐπιβᾰ́λλοιμῐ	ἐπιβᾰ́λλοις	ἐπιβᾰ́λλοι	ἐπιβᾰ́λλοιτον	ἐπιβᾰλλοίτην	ἐπιβᾰ́λλοιμεν	ἐπιβᾰ́λλοιτε	ἐπιβᾰ́λλοιεν
	imperative		ἐπίβᾰλλε	ἐπιβᾰλλέτω	ἐπιβᾰ́λλετον	ἐπιβᾰλλέτων		ἐπιβᾰ́λλετε	ἐπιβᾰλλόντων
middle/ passive	indicative	ἐπιβᾰ́λλομαι	ἐπιβᾰ́λλῃ, ἐπιβᾰ́λλει	ἐπιβᾰ́λλεται	ἐπιβᾰ́λλεσθον	ἐπιβᾰ́λλεσθον	ἐπιβᾰλλόμεθᾰ	ἐπιβᾰ́λλεσθε	ἐπιβᾰ́λλονται
	subjunctive	ἐπιβᾰ́λλωμαι	ἐπιβᾰ́λλῃ	ἐπιβᾰ́λληται	ἐπιβᾰ́λλησθον	ἐπιβᾰ́λλησθον	ἐπιβᾰλλώμεθᾰ	ἐπιβᾰ́λλησθε	ἐπιβᾰ́λλωνται
	optative	ἐπιβᾰλλοίμην	ἐπιβᾰ́λλοιο	ἐπιβᾰ́λλοιτο	ἐπιβᾰ́λλοισθον	ἐπιβᾰλλοίσθην	ἐπιβᾰλλοίμεθᾰ	ἐπιβᾰ́λλοισθε	ἐπιβᾰ́λλοιντο
	imperative		ἐπιβᾰ́λλου	ἐπιβᾰλλέσθω	ἐπιβᾰ́λλεσθον	ἐπιβᾰλλέσθων		ἐπιβᾰ́λλεσθε	ἐπιβᾰλλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπιβᾰ́λλειν				ἐπιβᾰ́λλεσθαι
participle	m	ἐπιβᾰ́λλων				ἐπιβᾰλλόμενος
	f	ἐπιβᾰ́λλουσᾰ				ἐπιβᾰλλομένη
	n	ἐπιβᾰ́λλον				ἐπιβᾰλλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπέβᾰλλον, ἐπεβᾰλλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέβᾰλλον	ἐπέβᾰλλες	ἐπέβᾰλλε(ν)	ἐπεβᾰ́λλετον	ἐπεβᾰλλέτην	ἐπεβᾰ́λλομεν	ἐπεβᾰ́λλετε	ἐπέβᾰλλον
middle/ passive	indicative	ἐπεβᾰλλόμην	ἐπεβᾰ́λλου	ἐπεβᾰ́λλετο	ἐπεβᾰ́λλεσθον	ἐπεβᾰλλέσθην	ἐπεβᾰλλόμεθᾰ	ἐπεβᾰ́λλεσθε	ἐπεβᾰ́λλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπιβᾰλέω, ἐπιβᾰλέομαι, ἐπιβᾰλήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπιβᾰλέω	ἐπιβᾰλέεις	ἐπιβᾰλέει	ἐπιβᾰλέετον	ἐπιβᾰλέετον	ἐπιβᾰλέομεν	ἐπιβᾰλέετε	ἐπιβᾰλέουσῐ(ν)
	optative	ἐπιβᾰλέοιμῐ	ἐπιβᾰλέοις	ἐπιβᾰλέοι	ἐπιβᾰλέοιτον	ἐπιβᾰλεοίτην	ἐπιβᾰλέοιμεν	ἐπιβᾰλέοιτε	ἐπιβᾰλέοιεν
middle	indicative	ἐπιβᾰλέομαι	ἐπιβᾰλέῃ, ἐπιβᾰλέει	ἐπιβᾰλέεται	ἐπιβᾰλέεσθον	ἐπιβᾰλέεσθον	ἐπιβᾰλεόμεθᾰ	ἐπιβᾰλέεσθε	ἐπιβᾰλέονται
	optative	ἐπιβᾰλεοίμην	ἐπιβᾰλέοιο	ἐπιβᾰλέοιτο	ἐπιβᾰλέοισθον	ἐπιβᾰλεοίσθην	ἐπιβᾰλεοίμεθᾰ	ἐπιβᾰλέοισθε	ἐπιβᾰλέοιντο
passive	indicative	ἐπιβᾰλήσομαι	ἐπιβᾰλήσῃ	ἐπιβᾰλήσεται	ἐπιβᾰλήσεσθον	ἐπιβᾰλήσεσθον	ἐπιβᾰλησόμεθᾰ	ἐπιβᾰλήσεσθε	ἐπιβᾰλήσονται
	optative	ἐπιβᾰλησοίμην	ἐπιβᾰλήσοιο	ἐπιβᾰλήσοιτο	ἐπιβᾰλήσοισθον	ἐπιβᾰλησοίσθην	ἐπιβᾰλησοίμεθᾰ	ἐπιβᾰλήσοισθε	ἐπιβᾰλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπιβᾰλέειν			ἐπιβᾰλέεσθαι		ἐπιβᾰλήσεσθαι
participle	m	ἐπιβᾰλέων			ἐπιβᾰλεόμενος		ἐπιβᾰλησόμενος
	f	ἐπιβᾰλέουσᾰ			ἐπιβᾰλεομένη		ἐπιβᾰλησομένη
	n	ἐπιβᾰλέον			ἐπιβᾰλεόμενον		ἐπιβᾰλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπιβᾰλῶ, ἐπιβᾰλοῦμαι, ἐπιβᾰλήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπιβᾰλῶ	ἐπιβᾰλεῖς	ἐπιβᾰλεῖ	ἐπιβᾰλεῖτον	ἐπιβᾰλεῖτον	ἐπιβᾰλοῦμεν	ἐπιβᾰλεῖτε	ἐπιβᾰλοῦσῐ(ν)
	optative	ἐπιβᾰλοίην, ἐπιβᾰλοῖμῐ	ἐπιβᾰλοίης, ἐπιβᾰλοῖς	ἐπιβᾰλοίη, ἐπιβᾰλοῖ	ἐπιβᾰλοῖτον, ἐπιβᾰλοίητον	ἐπιβᾰλοίτην, ἐπιβᾰλοιήτην	ἐπιβᾰλοῖμεν, ἐπιβᾰλοίημεν	ἐπιβᾰλοῖτε, ἐπιβᾰλοίητε	ἐπιβᾰλοῖεν, ἐπιβᾰλοίησᾰν
middle	indicative	ἐπιβᾰλοῦμαι	ἐπιβᾰλῇ	ἐπιβᾰλεῖται	ἐπιβᾰλεῖσθον	ἐπιβᾰλεῖσθον	ἐπιβᾰλούμεθᾰ	ἐπιβᾰλεῖσθε	ἐπιβᾰλοῦνται
	optative	ἐπιβᾰλοίμην	ἐπιβᾰλοῖο	ἐπιβᾰλοῖτο	ἐπιβᾰλοῖσθον	ἐπιβᾰλοίσθην	ἐπιβᾰλοίμεθᾰ	ἐπιβᾰλοῖσθε	ἐπιβᾰλοῖντο
passive	indicative	ἐπιβᾰλήσομαι	ἐπιβᾰλήσῃ	ἐπιβᾰλήσεται	ἐπιβᾰλήσεσθον	ἐπιβᾰλήσεσθον	ἐπιβᾰλησόμεθᾰ	ἐπιβᾰλήσεσθε	ἐπιβᾰλήσονται
	optative	ἐπιβᾰλησοίμην	ἐπιβᾰλήσοιο	ἐπιβᾰλήσοιτο	ἐπιβᾰλήσοισθον	ἐπιβᾰλησοίσθην	ἐπιβᾰλησοίμεθᾰ	ἐπιβᾰλήσοισθε	ἐπιβᾰλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπιβᾰλεῖν			ἐπιβᾰλεῖσθαι		ἐπιβᾰλήσεσθαι
participle	m	ἐπιβᾰλῶν			ἐπιβᾰλούμενος		ἐπιβᾰλησόμενος
	f	ἐπιβᾰλοῦσᾰ			ἐπιβᾰλουμένη		ἐπιβᾰλησομένη
	n	ἐπιβᾰλοῦν			ἐπιβᾰλούμενον		ἐπιβᾰλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπέβᾰλον, ἐπεβᾰλόμην, ἐπεβλήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέβᾰλον	ἐπέβᾰλες	ἐπέβᾰλε(ν)	ἐπεβᾰ́λετον	ἐπεβᾰλέτην	ἐπεβᾰ́λομεν	ἐπεβᾰ́λετε	ἐπέβᾰλον
	subjunctive	ἐπιβᾰ́λω	ἐπιβᾰ́λῃς	ἐπιβᾰ́λῃ	ἐπιβᾰ́λητον	ἐπιβᾰ́λητον	ἐπιβᾰ́λωμεν	ἐπιβᾰ́λητε	ἐπιβᾰ́λωσῐ(ν)
	optative	ἐπιβᾰ́λοιμῐ	ἐπιβᾰ́λοις	ἐπιβᾰ́λοι	ἐπιβᾰ́λοιτον	ἐπιβᾰλοίτην	ἐπιβᾰ́λοιμεν	ἐπιβᾰ́λοιτε	ἐπιβᾰ́λοιεν
	imperative		ἐπίβᾰλε	ἐπιβᾰλέτω	ἐπιβᾰ́λετον	ἐπιβᾰλέτων		ἐπιβᾰ́λετε	ἐπιβᾰλόντων
middle	indicative	ἐπεβᾰλόμην	ἐπεβᾰ́λου	ἐπεβᾰ́λετο	ἐπεβᾰ́λεσθον	ἐπεβᾰλέσθην	ἐπεβᾰλόμεθᾰ	ἐπεβᾰ́λεσθε	ἐπεβᾰ́λοντο
	subjunctive	ἐπιβᾰ́λωμαι	ἐπιβᾰ́λῃ	ἐπιβᾰ́ληται	ἐπιβᾰ́λησθον	ἐπιβᾰ́λησθον	ἐπιβᾰλώμεθᾰ	ἐπιβᾰ́λησθε	ἐπιβᾰ́λωνται
	optative	ἐπιβᾰλοίμην	ἐπιβᾰ́λοιο	ἐπιβᾰ́λοιτο	ἐπιβᾰ́λοισθον	ἐπιβᾰλοίσθην	ἐπιβᾰλοίμεθᾰ	ἐπιβᾰ́λοισθε	ἐπιβᾰ́λοιντο
	imperative		ἐπιβᾰλοῦ	ἐπιβᾰλέσθω	ἐπιβᾰ́λεσθον	ἐπιβᾰλέσθων		ἐπιβᾰ́λεσθε	ἐπιβᾰλέσθων
passive	indicative	ἐπεβλήθην	ἐπεβλήθης	ἐπεβλήθη	ἐπεβλήθητον	ἐπεβληθήτην	ἐπεβλήθημεν	ἐπεβλήθητε	ἐπεβλήθησᾰν
	subjunctive	επιβληθῶ	επιβληθῇς	επιβληθῇ	επιβληθῆτον	επιβληθῆτον	επιβληθῶμεν	επιβληθῆτε	επιβληθῶσῐ(ν)
	optative	επιβληθείην	επιβληθείης	επιβληθείη	επιβληθεῖτον, επιβληθείητον	επιβληθείτην, επιβληθειήτην	επιβληθεῖμεν, επιβληθείημεν	επιβληθεῖτε, επιβληθείητε	επιβληθεῖεν, επιβληθείησᾰν
	imperative		επιβλήθητῐ	επιβληθήτω	επιβλήθητον	επιβληθήτων		επιβλήθητε	επιβληθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐπιβᾰλεῖν			ἐπιβᾰλέσθαι		επιβληθῆναι
participle	m	ἐπιβᾰλών			ἐπιβᾰλόμενος		επιβληθείς
	f	ἐπιβᾰλοῦσᾰ			ἐπιβᾰλομένη		επιβληθεῖσᾰ
	n	ἐπιβᾰλόν			ἐπιβᾰλόμενον		επιβληθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπέβᾰλᾰ, ἐπεβᾰλᾰ́μην (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέβᾰλᾰ	ἐπέβᾰλᾰς	ἐπέβᾰλε(ν)	ἐπεβᾰ́λᾰτον	ἐπεβᾰλᾰ́την	ἐπεβᾰ́λᾰμεν	ἐπεβᾰ́λᾰτε	ἐπέβᾰλᾰν
	subjunctive	ἐπιβᾰ́λω	ἐπιβᾰ́λῃς	ἐπιβᾰ́λῃ	ἐπιβᾰ́λητον	ἐπιβᾰ́λητον	ἐπιβᾰ́λωμεν	ἐπιβᾰ́λητε	ἐπιβᾰ́λωσῐ(ν)
	optative	ἐπιβᾰ́λαιμῐ	ἐπιβᾰ́λειᾰς, ἐπιβᾰ́λαις	ἐπιβᾰ́λειε(ν), ἐπιβᾰ́λαι	ἐπιβᾰ́λαιτον	ἐπιβᾰλαίτην	ἐπιβᾰ́λαιμεν	ἐπιβᾰ́λαιτε	ἐπιβᾰ́λειᾰν, ἐπιβᾰ́λαιεν
	imperative		ἐπίβᾰλον	ἐπιβᾰλᾰ́τω	ἐπιβᾰ́λᾰτον	ἐπιβᾰλᾰ́των		ἐπιβᾰ́λᾰτε	ἐπιβᾰλᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπεβᾰλᾰ́μην	ἐπεβᾰ́λω	ἐπεβᾰ́λᾰτο	ἐπεβᾰ́λᾰσθον	ἐπεβᾰλᾰ́σθην	ἐπεβᾰλᾰ́μεθᾰ	ἐπεβᾰ́λᾰσθε	ἐπεβᾰ́λᾰντο
	subjunctive	ἐπιβᾰ́λωμαι	ἐπιβᾰ́λῃ	ἐπιβᾰ́ληται	ἐπιβᾰ́λησθον	ἐπιβᾰ́λησθον	ἐπιβᾰλώμεθᾰ	ἐπιβᾰ́λησθε	ἐπιβᾰ́λωνται
	optative	ἐπιβᾰλαίμην	ἐπιβᾰ́λαιο	ἐπιβᾰ́λαιτο	ἐπιβᾰ́λαισθον	ἐπιβᾰλαίσθην	ἐπιβᾰλαίμεθᾰ	ἐπιβᾰ́λαισθε	ἐπιβᾰ́λαιντο
	imperative		ἐπίβᾰλαι	ἐπιβᾰλᾰ́σθω	ἐπιβᾰ́λᾰσθον	ἐπιβᾰλᾰ́σθων		ἐπιβᾰ́λᾰσθε	ἐπιβᾰλᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐπιβᾰ́λαι			ἐπιβᾰ́λᾰσθαι
participle	m	ἐπιβᾰ́λᾱς			ἐπιβᾰλᾰ́μενος
	f	ἐπιβᾰ́λᾱσᾰ			ἐπιβᾰλᾰμένη
	n	ἐπιβᾰ́λᾰν			ἐπιβᾰλᾰ́μενον

   Perfect: ἐπιβέβληκᾰ, ἐπιβέβλημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπιβέβληκᾰ	ἐπιβέβληκᾰς	ἐπιβέβληκε(ν)	ἐπιβεβλήκᾰτον	ἐπιβεβλήκᾰτον	ἐπιβεβλήκᾰμεν	ἐπιβεβλήκᾰτε	ἐπιβεβλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπιβεβλήκω	ἐπιβεβλήκῃς	ἐπιβεβλήκῃ	ἐπιβεβλήκητον	ἐπιβεβλήκητον	ἐπιβεβλήκωμεν	ἐπιβεβλήκητε	ἐπιβεβλήκωσῐ(ν)
	optative	ἐπιβεβλήκοιμῐ, ἐπιβεβληκοίην	ἐπιβεβλήκοις, ἐπιβεβληκοίης	ἐπιβεβλήκοι, ἐπιβεβληκοίη	ἐπιβεβλήκοιτον	ἐπιβεβληκοίτην	ἐπιβεβλήκοιμεν	ἐπιβεβλήκοιτε	ἐπιβεβλήκοιεν
	imperative		ἐπιβέβληκε	ἐπιβεβληκέτω	ἐπιβεβλήκετον	ἐπιβεβληκέτων		ἐπιβεβλήκετε	ἐπιβεβληκόντων
middle/ passive	indicative	ἐπιβέβλημαι	ἐπιβέβλησαι	ἐπιβέβληται	ἐπιβέβλησθον	ἐπιβέβλησθον	ἐπιβεβλήμεθᾰ	ἐπιβέβλησθε	ἐπιβέβληνται
	subjunctive	ἐπιβεβλημένος ὦ	ἐπιβεβλημένος ᾖς	ἐπιβεβλημένος ᾖ	ἐπιβεβλημένω ἦτον	ἐπιβεβλημένω ἦτον	ἐπιβεβλημένοι ὦμεν	ἐπιβεβλημένοι ἦτε	ἐπιβεβλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐπιβεβλημένος εἴην	ἐπιβεβλημένος εἴης	ἐπιβεβλημένος εἴη	ἐπιβεβλημένω εἴητον/εἶτον	ἐπιβεβλημένω εἰήτην/εἴτην	ἐπιβεβλημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐπιβεβλημένοι εἴητε/εἶτε	ἐπιβεβλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐπιβέβλησο	ἐπιβεβλήσθω	ἐπιβέβλησθον	ἐπιβεβλήσθων		ἐπιβέβλησθε	ἐπιβεβλήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπιβεβληκέναι				ἐπιβεβλῆσθαι
participle	m	ἐπιβεβληκώς				ἐπιβεβλημένος
	f	ἐπιβεβληκυῖᾰ				ἐπιβεβλημένη
	n	ἐπιβεβληκός				ἐπιβεβλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεβεβλήκειν, ἐπεβεβλήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεβεβλήκειν, ἐπεβεβλήκη	ἐπεβεβλήκεις, ἐπεβεβλήκης	ἐπεβεβλήκει(ν)	ἐπεβεβλήκετον	ἐπεβεβληκέτην	ἐπεβεβλήκεμεν	ἐπεβεβλήκετε	ἐπεβεβλήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεβεβλήμην	ἐπεβέβλησο	ἐπεβέβλητο	ἐπεβέβλησθον	ἐπεβεβλήσθην	ἐπεβεβλήμεθᾰ	ἐπεβέβλησθε	ἐπεβέβληντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “ἐπιβάλλω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἐπιβάλλω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐπιβάλλω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ἐπιβάλλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • cast idem, page 116.
  • fall idem, page 303.
  • fling idem, page 328.
  • heap idem, page 391.
  • impose idem, page 423.
  • inflict idem, page 438.
  • lay idem, page 480.
  • lot idem, page 501.
  • pile idem, page 612.
  • set idem, page 756.
  • throw idem, page 871.
  • wreak idem, page 992.