ἐκλυτέε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.kly.té.e/ → /e.klyˈte.e/ → /e.kliˈte.e/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.kly.té.e/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.klyˈte.e/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.klyˈte.e/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.klyˈte.e/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.kliˈte.e/

Adjective

ἐκλῠτέε • (eklutée)

1. masculine vocative singular of ἐκλυτέος (eklutéos)