ἐθέλω

Ancient Greek

Alternative forms

• θέλω (thélō)

Etymology

From Proto-Indo-European *h₁gʷʰel- (“to wish”). Cognates include Proto-Slavic *želěti (“to wish, want”) (whence Old Church Slavonic желѣти (želěti)).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.tʰé.lɔː/ → /eˈθe.lo/ → /eˈθe.lo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.tʰé.lɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈtʰe.lo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈθe.lo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈθe.lo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈθe.lo/

Verb

ἐθέλω • (ethélō)

1. usually weaker than βούλομαι (boúlomai), of consent rather than desire: (intransitive) to be willing, to wish [with infinitive ‘to do something’]
   • 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 118
   • 428 BCE, Euripides, Hippolytus 1327
   • 70 CE – 110 CE, The Gospel of Matthew 7:12
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.3
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.71
   • 331 CE – 363 CE, Julian, Orations 1.132a
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.554
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 7.182
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 7.364
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 9.397
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 19.274
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 23.894
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 3.272
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 3.324
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 11.566
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 14.172
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 5.50
   1. (Koine) to want, wish
      • 70 CE – 110 CE, The Gospel of Matthew 12:38
      • 70 CE – 110 CE, The Gospel of Matthew 20:21
      • The Gospel of Mark 3:13
      • The Gospel of Mark 7:24
      • 50 CE – 100 CE, The Gospel of John 5:6
      • 50 CE – 100 CE, The Gospel of John 9:27
2. (with negative) to not care to, be unable
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 13.106
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 17.702
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 21.366
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 8.223
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 8.316
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 230d
   • 7th–6th centuries BC, Homeric Hymn to Demeter 45
3. (of inanimate objects)
   1. expressing future; to will, shall
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.109
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.11
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.49
   2. to be naturally disposed; to be wont, accustomed
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Meteorology 347a5
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Metaphysics 1013b27
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 575a28
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.74
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.50
      • 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, On Joints 41
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.89

Inflection

   Present: ἐθέλω, ἐθέλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐθέλω	ἐθέλεις	ἐθέλει	ἐθέλετον	ἐθέλετον	ἐθέλομεν	ἐθέλετε	ἐθέλουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐθέλω	ἐθέλῃς	ἐθέλῃ	ἐθέλητον	ἐθέλητον	ἐθέλωμεν	ἐθέλητε	ἐθέλωσῐ(ν)
	optative	ἐθέλοιμῐ	ἐθέλοις	ἐθέλοι	ἐθέλοιτον	ἐθελοίτην	ἐθέλοιμεν	ἐθέλοιτε	ἐθέλοιεν
	imperative		ἔθελε	ἐθελέτω	ἐθέλετον	ἐθελέτων		ἐθέλετε	ἐθελόντων
middle/ passive	indicative	ἐθέλομαι	ἐθέλῃ, ἐθέλει	ἐθέλεται	ἐθέλεσθον	ἐθέλεσθον	ἐθελόμεθᾰ	ἐθέλεσθε	ἐθέλονται
	subjunctive	ἐθέλωμαι	ἐθέλῃ	ἐθέληται	ἐθέλησθον	ἐθέλησθον	ἐθελώμεθᾰ	ἐθέλησθε	ἐθέλωνται
	optative	ἐθελοίμην	ἐθέλοιο	ἐθέλοιτο	ἐθέλοισθον	ἐθελοίσθην	ἐθελοίμεθᾰ	ἐθέλοισθε	ἐθέλοιντο
	imperative		ἐθέλου	ἐθελέσθω	ἐθέλεσθον	ἐθελέσθων		ἐθέλεσθε	ἐθελέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐθέλειν				ἐθέλεσθαι
participle	m	ἐθέλων				ἐθελόμενος
	f	ἐθέλουσᾰ				ἐθελομένη
	n	ἐθέλον				ἐθελόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἐθέλω, ἐθέλομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐθέλω	ἐθέλεις	ἐθέλει	ἐθέλετον	ἐθέλετον	ἐθέλομεν	ἐθέλετε	ἐθέλουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐθέλω, ἐθέλωμῐ	ἐθέλῃς, ἐθέλῃσθᾰ	ἐθέλῃ, ἐθέλῃσῐ	ἐθέλητον	ἐθέλητον	ἐθέλωμεν	ἐθέλητε	ἐθέλωσῐ(ν)
	optative	ἐθέλοιμῐ	ἐθέλοισ(θᾰ)	ἐθέλοι	ἐθέλοιτον	ἐθελοίτην	ἐθέλοιμεν	ἐθέλοιτε	ἐθέλοιεν
	imperative		ἔθελε	ἐθελέτω	ἐθέλετον	ἐθελέτων		ἐθέλετε	ἐθελόντων
middle/ passive	indicative	ἐθέλομαι	ἐθέλεαι	ἐθέλεται	ἐθέλεσθον	ἐθέλεσθον	ἐθελόμε(σ)θᾰ	ἐθέλεσθε	ἐθέλονται
	subjunctive	ἐθέλωμαι	ἐθέληαι	ἐθέληται	ἐθέλησθον	ἐθέλησθον	ἐθελώμε(σ)θᾰ	ἐθέλησθε	ἐθέλωνται
	optative	ἐθελοίμην	ἐθέλοιο	ἐθέλοιτο	ἐθέλοισθον	ἐθελοίσθην	ἐθελοίμε(σ)θᾰ	ἐθέλοισθε	ἐθελοίᾰτο
	imperative		ἐθέλεο	ἐθελέσθω	ἐθέλεσθον	ἐθελέσθων		ἐθέλεσθε	ἐθελέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐθέλειν/ἐθελέμεν(αι)/ἐθέλμεν(αι)				ἐθέλεσθαι
participle	m	ἐθέλων				ἐθελόμενος
	f	ἐθέλουσᾰ				ἐθελομένη
	n	ἐθέλον				ἐθελόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: θέλω, θέλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θέλω	θέλεις	θέλει	θέλετον	θέλετον	θέλομεν	θέλετε	θέλουσῐ(ν)
	subjunctive	θέλω	θέλῃς	θέλῃ	θέλητον	θέλητον	θέλωμεν	θέλητε	θέλωσῐ(ν)
	optative	θέλοιμῐ	θέλοις	θέλοι	θέλοιτον	θελοίτην	θέλοιμεν	θέλοιτε	θέλοιεν
	imperative		θέλε	θελέτω	θέλετον	θελέτων		θέλετε	θελόντων
middle/ passive	indicative	θέλομαι	θέλῃ, θέλει	θέλεται	θέλεσθον	θέλεσθον	θελόμεθᾰ	θέλεσθε	θέλονται
	subjunctive	θέλωμαι	θέλῃ	θέληται	θέλησθον	θέλησθον	θελώμεθᾰ	θέλησθε	θέλωνται
	optative	θελοίμην	θέλοιο	θέλοιτο	θέλοισθον	θελοίσθην	θελοίμεθᾰ	θέλοισθε	θέλοιντο
	imperative		θέλου	θελέσθω	θέλεσθον	θελέσθων		θέλεσθε	θελέσθων
		active				middle/passive
infinitive		θέλειν				θέλεσθαι
participle	m	θέλων				θελόμενος
	f	θέλουσᾰ				θελομένη
	n	θέλον				θελόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἤθελον, ἠθελόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤθελον	ἤθελες	ἤθελε(ν)	ἠθέλετον	ἠθελέτην	ἠθέλομεν	ἠθέλετε	ἤθελον
middle/ passive	indicative	ἠθελόμην	ἠθέλου	ἠθέλετο	ἠθέλεσθον	ἠθελέσθην	ἠθελόμεθᾰ	ἠθέλεσθε	ἠθέλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔθελον, ἐθελόμην (Epic, Lyric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔθελον	ἔθελες	ἔθελε(ν)	ἐθέλετον	ἐθελέτην	ἐθέλομεν	ἐθέλετε	ἔθελον
middle/ passive	indicative	ἐθελόμην	ἐθέλου	ἐθέλετο	ἐθέλεσθον	ἐθελέσθην	ἐθελόμεθᾰ	ἐθέλεσθε	ἐθέλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐθέλεσκον, ἐθελεσκόμην (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐθέλεσκον	ἐθέλεσκες	ἐθέλεσκε(ν)	ἐθελέσκετον	ἐθελεσκέτην	ἐθελέσκομεν	ἐθελέσκετε	ἐθέλεσκον
middle/ passive	indicative	ἐθελεσκόμην	ἐθελέσκου	ἐθελέσκετο	ἐθελέσκεσθον	ἐθελεσκέσθην	ἐθελεσκόμεθᾰ	ἐθελέσκεσθε	ἐθελέσκοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐθελήσω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐθελήσω	ἐθελήσεις	ἐθελήσει	ἐθελήσετον	ἐθελήσετον	ἐθελήσομεν	ἐθελήσετε	ἐθελήσουσῐ(ν)
	optative	ἐθελήσοιμῐ	ἐθελήσοις	ἐθελήσοι	ἐθελήσοιτον	ἐθελησοίτην	ἐθελήσοιμεν	ἐθελήσοιτε	ἐθελήσοιεν
		active
infinitive		ἐθελήσειν
participle	m	ἐθελήσων
	f	ἐθελήσουσᾰ
	n	ἐθελῆσον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: θελήσω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θελήσω	θελήσεις	θελήσει	θελήσετον	θελήσετον	θελήσομεν	θελήσετε	θελήσουσῐ(ν)
	optative	θελήσοιμῐ	θελήσοις	θελήσοι	θελήσοιτον	θελησοίτην	θελήσοιμεν	θελήσοιτε	θελήσοιεν
		active
infinitive		θελήσειν
participle	m	θελήσων
	f	θελήσουσᾰ
	n	θελῆσον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἠθέλησᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠθέλησᾰ	ἠθέλησᾰς	ἠθέλησε(ν)	ἠθελήσᾰτον	ἠθελησᾰ́την	ἠθελήσᾰμεν	ἠθελήσᾰτε	ἠθέλησᾰν
	subjunctive	ἐθελήσω	ἐθελήσῃς	ἐθελήσῃ	ἐθελήσητον	ἐθελήσητον	ἐθελήσωμεν	ἐθελήσητε	ἐθελήσωσῐ(ν)
	optative	ἐθελήσαιμῐ	ἐθελήσειᾰς, ἐθελήσαις	ἐθελήσειε(ν), ἐθελήσαι	ἐθελήσαιτον	ἐθελησαίτην	ἐθελήσαιμεν	ἐθελήσαιτε	ἐθελήσειᾰν, ἐθελήσαιεν
	imperative		ἐθέλησον	ἐθελησᾰ́τω	ἐθελήσᾰτον	ἐθελησᾰ́των		ἐθελήσᾰτε	ἐθελησᾰ́ντων
		active
infinitive		ἐθελῆσαι
participle	m	ἐθελήσᾱς
	f	ἐθελήσᾱσᾰ
	n	ἐθελῆσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐθέλησᾰ (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐθέλησᾰ	ἐθέλησᾰς	ἐθέλησε(ν)	ἐθελήσᾰτον	ἐθελησᾰ́την	ἐθελήσᾰμεν	ἐθελήσᾰτε	ἐθέλησᾰν
	subjunctive	θελήσω, θελήσωμῐ	θελήσῃς, θελήσῃσθᾰ	θελήσῃ, θελήσῃσῐ	θελήσητον	θελήσητον	θελήσωμεν	θελήσητε	θελήσωσῐ(ν)
	optative	θελήσαιμῐ	θελήσαις, θελήσαισθᾰ, θελήσειᾰς	θελήσειε(ν), θελήσαι	θελησεῖτον	θελησείτην	θελησεῖμεν	θελησεῖτε	θελησεῖεν
	imperative		θέλησον	θελησᾰ́τω	θελήσᾰτον	θελησᾰ́των		θελήσᾰτε	θελησᾰ́ντων
		active
infinitive		θελῆσαι/θελησᾰ́μεν/θελησᾰμέναι
participle	m	θελήσᾱς
	f	θελήσᾱσᾰ
	n	θελῆσᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἠθέληκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠθέληκᾰ	ἠθέληκᾰς	ἠθέληκε(ν)	ἠθελήκᾰτον	ἠθελήκᾰτον	ἠθελήκᾰμεν	ἠθελήκᾰτε	ἠθελήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἠθελήκω	ἠθελήκῃς	ἠθελήκῃ	ἠθελήκητον	ἠθελήκητον	ἠθελήκωμεν	ἠθελήκητε	ἠθελήκωσῐ(ν)
	optative	ἠθελήκοιμῐ, ἠθεληκοίην	ἠθελήκοις, ἠθεληκοίης	ἠθελήκοι, ἠθεληκοίη	ἠθελήκοιτον	ἠθεληκοίτην	ἠθελήκοιμεν	ἠθελήκοιτε	ἠθελήκοιεν
	imperative		ἠθέληκε	ἠθεληκέτω	ἠθελήκετον	ἠθεληκέτων		ἠθελήκετε	ἠθεληκόντων
		active
infinitive		ἠθεληκέναι
participle	m	ἠθεληκώς
	f	ἠθεληκυῖᾰ
	n	ἠθεληκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἠθελήκειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠθελήκειν, ἠθελήκη	ἠθελήκεις, ἠθελήκης	ἠθελήκει(ν)	ἠθελήκετον	ἠθεληκέτην	ἠθελήκεμεν	ἠθελήκετε	ἠθελήκεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐτεθελήκειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτεθελήκειν, ἐτεθελήκη	ἐτεθελήκεις, ἐτεθελήκης	ἐτεθελήκει(ν)	ἐτεθελήκετον	ἐτεθεληκέτην	ἐτεθελήκεμεν	ἐτεθελήκετε	ἐτεθελήκεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἐθέλεχθρος (ethélekhthros)
• ἐθελόδουλος (ethelódoulos)
• ἐθελόκακος (ethelókakos)
• ἐθελοκίνδυνος (ethelokíndunos)
• ἐθελόκωφος (ethelókōphos)
• ἐθελοντηδόν (ethelontēdón)
• ἐθελοντήν (ethelontḗn)
• ἐθελοντήρ (ethelontḗr)
• ἐθελοντής (ethelontḗs)
• ἐθελοντί (ethelontí)
• ἐθελόντως (ethelóntōs)
• ἐθελόπονος (ethelóponos)
• ἐθελουργός (ethelourgós)
• ἐθελούσιος (etheloúsios)
• συνεθέλω (sunethélō)

 

Related terms

• ἀθέλητος (athélētos)
• ἐθελημός (ethelēmós)
• ἐθελήμων (ethelḗmōn)
• θέλεος (théleos)
• θέλημα (thélēma)
• θελημός (thelēmós)
• θελήμων (thelḗmōn)
• θέλησις (thélēsis)
• θελητής (thelētḗs)
• θελητός (thelētós)

 

Descendants

• Greek: θέλω (thélo)

Further reading

• “ἐθέλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἐθέλω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ἐθέλω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἐθέλω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ἐθέλω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter