ἐγκαταστήσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eŋ.ka.tas.tɛ̌ː.saːs/ → /eŋ.ɡa.tasˈti.sas/ → /eŋ.ɡa.tasˈti.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eŋ.ka.tas.tɛ̌ː.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eŋ.ka.tasˈte̝.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eŋ.ɡa.tasˈti.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eŋ.ɡa.tasˈti.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eŋ.ɡa.tasˈti.sas/

Participle

ἐγκᾰταστήσᾱς • (enkatastḗsās) m (feminine ἐγκᾰταστήσᾱσᾰ, neuter ἐγκᾰταστῆσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of ἐγκαθίστημι (enkathístēmi)

Declension

First and third declension of ἐγκᾰταστήσᾱς; ἐγκᾰταστήσᾱσᾰ; ἐγκᾰταστῆσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐγκᾰταστήσᾱς enkatastḗsās	ἐγκᾰταστήσᾱσᾰ enkatastḗsāsa	ἐγκᾰταστῆσᾰν enkatastêsan		ἐγκᾰταστήσᾰντε enkatastḗsante	ἐγκᾰταστησᾱ́σᾱ enkatastēsā́sā	ἐγκᾰταστήσᾰντε enkatastḗsante		ἐγκᾰταστήσᾰντες enkatastḗsantes	ἐγκᾰταστήσᾱσαι enkatastḗsāsai	ἐγκᾰταστήσᾰντᾰ enkatastḗsanta
Genitive		ἐγκᾰταστήσᾰντος enkatastḗsantos	ἐγκᾰταστησᾱ́σης enkatastēsā́sēs	ἐγκᾰταστήσᾰντος enkatastḗsantos		ἐγκᾰταστησᾰ́ντοιν enkatastēsántoin	ἐγκᾰταστησᾱ́σαιν enkatastēsā́sain	ἐγκᾰταστησᾰ́ντοιν enkatastēsántoin		ἐγκᾰταστησᾰ́ντων enkatastēsántōn	ἐγκᾰταστησᾱσῶν enkatastēsāsôn	ἐγκᾰταστησᾰ́ντων enkatastēsántōn
Dative		ἐγκᾰταστήσᾰντῐ enkatastḗsanti	ἐγκᾰταστησᾱ́σῃ enkatastēsā́sēi	ἐγκᾰταστήσᾰντῐ enkatastḗsanti		ἐγκᾰταστησᾰ́ντοιν enkatastēsántoin	ἐγκᾰταστησᾱ́σαιν enkatastēsā́sain	ἐγκᾰταστησᾰ́ντοιν enkatastēsántoin		ἐγκᾰταστήσᾱσῐ / ἐγκᾰταστήσᾱσῐν enkatastḗsāsi(n)	ἐγκᾰταστησᾱ́σαις enkatastēsā́sais	ἐγκᾰταστήσᾱσῐ / ἐγκᾰταστήσᾱσῐν enkatastḗsāsi(n)
Accusative		ἐγκᾰταστήσᾰντᾰ enkatastḗsanta	ἐγκᾰταστήσᾱσᾰν enkatastḗsāsan	ἐγκᾰταστῆσᾰν enkatastêsan		ἐγκᾰταστήσᾰντε enkatastḗsante	ἐγκᾰταστησᾱ́σᾱ enkatastēsā́sā	ἐγκᾰταστήσᾰντε enkatastḗsante		ἐγκᾰταστήσᾰντᾰς enkatastḗsantas	ἐγκᾰταστησᾱ́σᾱς enkatastēsā́sās	ἐγκᾰταστήσᾰντᾰ enkatastḗsanta
Vocative		ἐγκᾰταστήσᾱς enkatastḗsās	ἐγκᾰταστήσᾱσᾰ enkatastḗsāsa	ἐγκᾰταστῆσᾰν enkatastêsan		ἐγκᾰταστήσᾰντε enkatastḗsante	ἐγκᾰταστησᾱ́σᾱ enkatastēsā́sā	ἐγκᾰταστήσᾰντε enkatastḗsante		ἐγκᾰταστήσᾰντες enkatastḗsantes	ἐγκᾰταστήσᾱσαι enkatastḗsāsai	ἐγκᾰταστήσᾰντᾰ enkatastḗsanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐγκᾰταστησᾰ́ντως enkatastēsántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.