ἐγειρόντων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.ɡeː.rón.tɔːn/ → /e.ʝiˈron.ton/ → /e.ʝiˈron.don/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.ɡeː.rón.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.ɡiˈron.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.ʝiˈron.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.ʝiˈron.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.ʝiˈron.don/

Verb

ἐγειρόντων • (egeiróntōn)

1. third-person plural present active imperative of ἐγείρω (egeírō)