ἄκαπνος

See also: άκαπνος

Ancient Greek

Etymology

From ᾰ̓- (a-) +‎ καπνός (kapnós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /á.ka.pnos/ → /ˈa.ka.pnos/ → /ˈa.ka.pnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /á.ka.pnos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈa.ka.pnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈa.ka.pnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈa.ka.pnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈa.ka.pnos/

Adjective

ᾰ̓́κᾰπνος • (ákapnos) m or f (neuter ᾰ̓́κᾰπνον); second declension

1. without smoke, smokeless, not smoking

Inflection

Second declension of ᾰ̓́κᾰπνος; ᾰ̓́κᾰπνον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓́κᾰπνος ákapnos	ᾰ̓́κᾰπνον ákapnon		ᾰ̓κᾰ́πνω akápnō	ᾰ̓κᾰ́πνω akápnō		ᾰ̓́κᾰπνοι ákapnoi	ᾰ̓́κᾰπνᾰ ákapna
Genitive		ᾰ̓κᾰ́πνου akápnou	ᾰ̓κᾰ́πνου akápnou		ᾰ̓κᾰ́πνοιν akápnoin	ᾰ̓κᾰ́πνοιν akápnoin		ᾰ̓κᾰ́πνων akápnōn	ᾰ̓κᾰ́πνων akápnōn
Dative		ᾰ̓κᾰ́πνῳ akápnōi	ᾰ̓κᾰ́πνῳ akápnōi		ᾰ̓κᾰ́πνοιν akápnoin	ᾰ̓κᾰ́πνοιν akápnoin		ᾰ̓κᾰ́πνοις akápnois	ᾰ̓κᾰ́πνοις akápnois
Accusative		ᾰ̓́κᾰπνον ákapnon	ᾰ̓́κᾰπνον ákapnon		ᾰ̓κᾰ́πνω akápnō	ᾰ̓κᾰ́πνω akápnō		ᾰ̓κᾰ́πνους akápnous	ᾰ̓́κᾰπνᾰ ákapna
Vocative		ᾰ̓́κᾰπνε ákapne	ᾰ̓́κᾰπνον ákapnon		ᾰ̓κᾰ́πνω akápnō	ᾰ̓κᾰ́πνω akápnō		ᾰ̓́κᾰπνοι ákapnoi	ᾰ̓́κᾰπνᾰ ákapna
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ᾰ̓κᾰ́πνως akápnōs			ᾰ̓κᾰπνότερος akapnóteros			ᾰ̓κᾰπνότᾰτος akapnótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: άκαπνος (ákapnos)
• → Latin: acapnos

Further reading

• “ἄκαπνος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἄκαπνος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἄκαπνος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἄκαπνος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)