ἀποστερηθῆναι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰɛ̂ː.nai̯/ → /a.pos.te.riˈθi.nɛ/ → /a.pos.te.riˈθi.ne/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰɛ̂ː.nai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈtʰe̝.nɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.nɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.ne/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.ne/

Verb

ἀποστερηθῆναι • (aposterēthênai)

1. aorist passive infinitive of ἀποστερέω (aposteréō)