ἀποστερηθειήτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰeː.ɛ̌ː.tɛːn/ → /a.pos.te.ri.θiˈi.tin/ → /a.pos.te.ri.θiˈi.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰeː.ɛ̌ː.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝.tʰiˈe̝.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.θiˈi.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.θiˈi.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.ri.θiˈi.tin/

Verb

ἀποστερηθειήτην • (aposterētheiḗtēn)

1. third-person dual aorist passive optative of ἀποστερέω (aposteréō)