ἀποστερηθείτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰěː.tɛːn/ → /a.pos.te.riˈθi.tin/ → /a.pos.te.riˈθi.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰěː.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈtʰi.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.tin/

Verb

ἀποστερηθείτην • (aposterētheítēn)

1. third-person dual aorist passive optative of ἀποστερέω (aposteréō)