ἀποστερήσωνται

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛ̌ː.sɔːn.tai̯/ → /a.pos.teˈri.son.tɛ/ → /a.pos.teˈri.son.de/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛ̌ː.sɔːn.tai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.teˈre̝.son.tɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.teˈri.son.tɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.teˈri.son.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.teˈri.son.de/

Verb

ἀποστερήσωνται • (aposterḗsōntai)

1. third-person plural aorist middle subjunctive of ἀποστερέω (aposteréō)