ἀποστερήσωμαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛ̌ː.sɔː.mai̯/ → /a.pos.teˈri.so.mɛ/ → /a.pos.teˈri.so.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛ̌ː.sɔː.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.teˈre̝.so.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.teˈri.so.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.teˈri.so.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.teˈri.so.me/

Verb

ἀποστερήσωμαι • (aposterḗsōmai)

1. first-person singular aorist middle subjunctive of ἀποστερέω (aposteréō)