ἀπολείπων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.lěː.pɔːn/ → /a.poˈli.pon/ → /a.poˈli.pon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.lěː.pɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.poˈli.pon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.poˈli.pon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.poˈli.pon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.poˈli.pon/

Mark the vowel length of the ambiguous vowel ἀ by adding a macron after it if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Participle

ἀπολείπων • (apoleípōn) m (feminine ἀπολείπουσᾰ, neuter ἀπολεῖπον); first/third declension

1. present active participle of ἀπολείπω (apoleípō)

Declension

First and third declension of ἀπολείπων; ἀπολείπουσᾰ; ἀπολεῖπον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀπολείπων apoleípōn	ἀπολείπουσᾰ apoleípousă	ἀπολεῖπον apoleîpon		ἀπολείποντε apoleíponte	ἀπολειπούσᾱ apoleipoúsā	ἀπολείποντε apoleíponte		ἀπολείποντες apoleípontes	ἀπολείπουσαι apoleípousai	ἀπολείποντᾰ apoleípontă
Genitive		ἀπολείποντος apoleípontos	ἀπολειπούσης apoleipoúsēs	ἀπολείποντος apoleípontos		ἀπολειπόντοιν apoleipóntoin	ἀπολειπούσαιν apoleipoúsain	ἀπολειπόντοιν apoleipóntoin		ἀπολειπόντων apoleipóntōn	ἀπολειπουσῶν apoleipousôn	ἀπολειπόντων apoleipóntōn
Dative		ἀπολείποντῐ apoleípontĭ	ἀπολειπούσῃ apoleipoúsēi	ἀπολείποντῐ apoleípontĭ		ἀπολειπόντοιν apoleipóntoin	ἀπολειπούσαιν apoleipoúsain	ἀπολειπόντοιν apoleipóntoin		ἀπολείπουσῐ / ἀπολείπουσῐν apoleípousĭ(n)	ἀπολειπούσαις apoleipoúsais	ἀπολείπουσῐ / ἀπολείπουσῐν apoleípousĭ(n)
Accusative		ἀπολείποντᾰ apoleípontă	ἀπολείπουσᾰν apoleípousăn	ἀπολεῖπον apoleîpon		ἀπολείποντε apoleíponte	ἀπολειπούσᾱ apoleipoúsā	ἀπολείποντε apoleíponte		ἀπολείποντᾰς apoleípontăs	ἀπολειπούσᾱς apoleipoúsās	ἀπολείποντᾰ apoleípontă
Vocative		ἀπολείπων apoleípōn	ἀπολείπουσᾰ apoleípousă	ἀπολεῖπον apoleîpon		ἀπολείποντε apoleíponte	ἀπολειπούσᾱ apoleipoúsā	ἀπολείποντε apoleíponte		ἀπολείποντες apoleípontes	ἀπολείπουσαι apoleípousai	ἀπολείποντᾰ apoleípontă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀπολειπόντως apoleipóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.