ἀπολείποντες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.lěː.pon.tes/ → /a.poˈli.pon.tes/ → /a.poˈli.pon.des/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.lěː.pon.tes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.poˈli.pon.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.poˈli.pon.tes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.poˈli.pon.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.poˈli.pon.des/

Participle

ἀπολείποντες • (apoleípontes)

1. masculine nominative/vocative plural of ἀπολείπων (apoleípōn)