ἀπεχόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pe.kʰó.me.nos/ → /a.peˈxo.me.nos/ → /a.peˈxo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pe.kʰó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.peˈkʰo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.peˈxo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.peˈxo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.peˈxo.me.nos/

Participle

ἀπεχόμενος • (apekhómenos) m (feminine ἀπεχομένη, neuter ἀπεχόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of ἀπέχω (apékhō)

Declension

First and second declension of ᾰ̓πεχόμενος; ᾰ̓πεχομένη; ᾰ̓πεχόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓πεχόμενος apekhómenos	ᾰ̓πεχομένη apekhoménē	ᾰ̓πεχόμενον apekhómenon		ᾰ̓πεχομένω apekhoménō	ᾰ̓πεχομένᾱ apekhoménā	ᾰ̓πεχομένω apekhoménō		ᾰ̓πεχόμενοι apekhómenoi	ᾰ̓πεχόμεναι apekhómenai	ᾰ̓πεχόμενᾰ apekhómena
Genitive		ᾰ̓πεχομένου apekhoménou	ᾰ̓πεχομένης apekhoménēs	ᾰ̓πεχομένου apekhoménou		ᾰ̓πεχομένοιν apekhoménoin	ᾰ̓πεχομέναιν apekhoménain	ᾰ̓πεχομένοιν apekhoménoin		ᾰ̓πεχομένων apekhoménōn	ᾰ̓πεχομένων apekhoménōn	ᾰ̓πεχομένων apekhoménōn
Dative		ᾰ̓πεχομένῳ apekhoménōi	ᾰ̓πεχομένῃ apekhoménēi	ᾰ̓πεχομένῳ apekhoménōi		ᾰ̓πεχομένοιν apekhoménoin	ᾰ̓πεχομέναιν apekhoménain	ᾰ̓πεχομένοιν apekhoménoin		ᾰ̓πεχομένοις apekhoménois	ᾰ̓πεχομέναις apekhoménais	ᾰ̓πεχομένοις apekhoménois
Accusative		ᾰ̓πεχόμενον apekhómenon	ᾰ̓πεχομένην apekhoménēn	ᾰ̓πεχόμενον apekhómenon		ᾰ̓πεχομένω apekhoménō	ᾰ̓πεχομένᾱ apekhoménā	ᾰ̓πεχομένω apekhoménō		ᾰ̓πεχομένους apekhoménous	ᾰ̓πεχομένᾱς apekhoménās	ᾰ̓πεχόμενᾰ apekhómena
Vocative		ᾰ̓πεχόμενε apekhómene	ᾰ̓πεχομένη apekhoménē	ᾰ̓πεχόμενον apekhómenon		ᾰ̓πεχομένω apekhoménō	ᾰ̓πεχομένᾱ apekhoménā	ᾰ̓πεχομένω apekhoménō		ᾰ̓πεχόμενοι apekhómenoi	ᾰ̓πεχόμεναι apekhómenai	ᾰ̓πεχόμενᾰ apekhómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ᾰ̓πεχομένως apekhoménōs				ᾰ̓πεχομενώτερος apekhomenṓteros				ᾰ̓πεχομενώτᾰτος apekhomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.